Di antara tujuan berpuasa ialah manusia bisa menghindari pandangannya dari makan dan hawa nafsu, sehingga manusia bisa mendapatkan makrifat an-nafs di dalam dirinya.
Hal ini disampaikan Hujjatul Islam Muhamamad Sadat Manshouri dalam kajiannya saat menjelaskan bahwa dalam semua cara dan gaya hidup manusia semuanya ingin menambahkan spiritual dalam diri manusia, sehingga manusia bisa semakin dekat dengan Allah swt, dimana salah satu caranya ialah dengan riyadah yakni menahan lapar dan haus.
Di dalam ajaran beberapa mazhab dan agama juga terdapat anjuran untuk berpuasa, bahkan salah satu yang dipesankan dalam ajaran Hindu adalah menahan lapar, ajaran mereka berpesan agar pengikutnya dapat menahan lapar dan sedikit makan yakni sama dengan berpuasa, meskipun puasa yang mereka lakukan berbeda namun tidak berbeda jauh dengan puasa yang ada di dalam ajaran Islam, bahkan ada di antara keyakinan yang mereka tidak makan dan minum sampai beberapa hari.
Lebih lanjut Hujjatul Islam Manshouri menuturkan, di antara tujuan berpuasa ialah manusia bisa menghindari pandangannya dari makan dan hawa nafsu, sehingga manusia bisa mendapatkan makrifat an-nafs di dalam dirinya.
Ini adalah jalan yang tidak bisa diingkari oleh ajaran dan tariqah manapun, yakni dengan menahan lapar maka makrifat dan sipiritual akan didapat, bahkan tidak ada satu tariqah pun yang mengajak manusia untuk banyak makan, demikian jelasnya.
سوغات روزه داری برای سبک زندگی
خبرگزاری شبستان: روزه مسلمانان عمومی است، یعنی همزمان در یک مقطع مشخص چند میلیارد نفر از جسم فارغ و بر بُعد الهی خود متمرکز می شوند، همین مسئله روی فضای اجتماع هم تاثیر می گذارد و جو معنوی اخلاقی را بر آن حاکم می کند.
حجت الاسلام محمد سادات منصوری، مسئول مرکز مشاوره و پاسخگویی به سوالات دینی سازمان تبلیغات اسلامی در مورد رهاورد روزه داری برای سبک زندگی به خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان گفت: در تمام روش ها و سبک هایی که می خواهند معنویت را در انسان افزایش دهند تا انسان تقرب الهی پیدا کند، تحمل برخی ریاضت ها وجود دارد که حداقل آن گرسنگی است.
وی ادامه داد: در مذاهب مختلف روزه داری وجود دارد. حتی یکی از توصیه های مهم هندوها و دراویش، تحمل گرسنگی است. آنها توصیه به گرسنگی و کم خوردن و روزه داری می کنند البته روزه های آنها تفاوت های زیادی با روزه داری در اسلام دارد. در برخی از این سبک ها چند روز روزه می گرفتند و چیزی نمی خوردند.
مسئول مشاوره و پاسخگویی به سوالات دینی سازمان تبلیغات اسلامی تصریح کرد: هدف سبک های مختلف از روزه داری این است که انسان نگاه و توجه ش از جسم و خورد و خوراک برداشته شود و به درون بنگرد تا معرفت نفس برایش حاصل شود. این روش غیرقابل انکار تمام طریقت هاست که انسان را به معرفت و معنویت دعوت و توصیه به گرسنگی می کنند. حتی یک طریق پیدا نمی شود که انسان ها را به پُرخوری دعوت کند.
وی در ادامه بیان کرد: این طریقت ها دو مشکل اساسی دارند؛ اول اینکه دستورالعمل های آنها برای خواص است و به عموم سرایت نمی کند. افرادی که می خواهند به آن طریقت ها وارد شوند، به سختی امکان می یابند، افراد خاص، منزوی و جدا از جامعه هستند. مشکل دوم این است که دستورالعمل های آنها دارای اسلوب دقیق دینی و علمی نیست.
سادات منصوری تاکید کرد: برای اینکه مسئله ای از خطا دور شود باید یا مبتنی بر علوم تجربی باشد و یا وحی؛ بر این اساس دستورالعمل های این طریقت ها عجیب و غریب است و بر پایه آموزه مشخصی نیست به عنوان مثال در برخی از این طریقت ها فرد باید 40 روز با یک بادام سر کند. گرسنگی بسیار شدید یکی از دستورالعمل های آنهاست.
حجت الاسلام سادات منصوری بیان کرد: دین مبین اسلام از این اشکالات به دور است و دستورات اش همگانی و برای عموم مردم است؛ یعنی همه موظف هستند که روزه بگیرند. مسئله دوم آنکه دستورالعمل های اسلام مبتنی بر وحی و متعادل است. به عنوان مثال اگر به بدن ضرر برسد نباید روزه گرفت حتی یک گام جلوتر این است که اگر فرد بترسد به بدنش ضرری برسد، روزه بر شما حرام می شود.
وی اضافه کرد: یکی از مهمترین و اولیه ترین دروس برای معنویت و معرفت، گرسنگی است و همین باعث تاثیرات فردی و اجتماعی روزه می شود. بیرون آمدن از مشکلات بدنی و توجه بیشتر به درون و حقیقت خود، از آثار روزه است یعنی توجه به نفس مطمئنه تا نور الهی در درون انسان آشکار شود.
سادات منصوری در پایان خاطرنشان کرد: روزه با معنویتی که به ارمغان می آورد روح و ذهن روزه دار را از خلاف و گناه باز می دارد؛ روزه مسلمانان عمومی است، یعنی همزمان در یک مقطع مشخص چند میلیارد نفر از جسم فارغ و بر بُعد الهی خود متمرکز می شوند، همین مسئله روی فضای اجتماع هم تاثیر می گذارد و جو معنوی اخلاقی را بر آن حاکم می کند.
پایان پیام/31
خبرگزاری شبستان: روزه مسلمانان عمومی است، یعنی همزمان در یک مقطع مشخص چند میلیارد نفر از جسم فارغ و بر بُعد الهی خود متمرکز می شوند، همین مسئله روی فضای اجتماع هم تاثیر می گذارد و جو معنوی اخلاقی را بر آن حاکم می کند.
حجت الاسلام محمد سادات منصوری، مسئول مرکز مشاوره و پاسخگویی به سوالات دینی سازمان تبلیغات اسلامی در مورد رهاورد روزه داری برای سبک زندگی به خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان گفت: در تمام روش ها و سبک هایی که می خواهند معنویت را در انسان افزایش دهند تا انسان تقرب الهی پیدا کند، تحمل برخی ریاضت ها وجود دارد که حداقل آن گرسنگی است.
وی ادامه داد: در مذاهب مختلف روزه داری وجود دارد. حتی یکی از توصیه های مهم هندوها و دراویش، تحمل گرسنگی است. آنها توصیه به گرسنگی و کم خوردن و روزه داری می کنند البته روزه های آنها تفاوت های زیادی با روزه داری در اسلام دارد. در برخی از این سبک ها چند روز روزه می گرفتند و چیزی نمی خوردند.
مسئول مشاوره و پاسخگویی به سوالات دینی سازمان تبلیغات اسلامی تصریح کرد: هدف سبک های مختلف از روزه داری این است که انسان نگاه و توجه ش از جسم و خورد و خوراک برداشته شود و به درون بنگرد تا معرفت نفس برایش حاصل شود. این روش غیرقابل انکار تمام طریقت هاست که انسان را به معرفت و معنویت دعوت و توصیه به گرسنگی می کنند. حتی یک طریق پیدا نمی شود که انسان ها را به پُرخوری دعوت کند.
وی در ادامه بیان کرد: این طریقت ها دو مشکل اساسی دارند؛ اول اینکه دستورالعمل های آنها برای خواص است و به عموم سرایت نمی کند. افرادی که می خواهند به آن طریقت ها وارد شوند، به سختی امکان می یابند، افراد خاص، منزوی و جدا از جامعه هستند. مشکل دوم این است که دستورالعمل های آنها دارای اسلوب دقیق دینی و علمی نیست.
سادات منصوری تاکید کرد: برای اینکه مسئله ای از خطا دور شود باید یا مبتنی بر علوم تجربی باشد و یا وحی؛ بر این اساس دستورالعمل های این طریقت ها عجیب و غریب است و بر پایه آموزه مشخصی نیست به عنوان مثال در برخی از این طریقت ها فرد باید 40 روز با یک بادام سر کند. گرسنگی بسیار شدید یکی از دستورالعمل های آنهاست.
حجت الاسلام سادات منصوری بیان کرد: دین مبین اسلام از این اشکالات به دور است و دستورات اش همگانی و برای عموم مردم است؛ یعنی همه موظف هستند که روزه بگیرند. مسئله دوم آنکه دستورالعمل های اسلام مبتنی بر وحی و متعادل است. به عنوان مثال اگر به بدن ضرر برسد نباید روزه گرفت حتی یک گام جلوتر این است که اگر فرد بترسد به بدنش ضرری برسد، روزه بر شما حرام می شود.
وی اضافه کرد: یکی از مهمترین و اولیه ترین دروس برای معنویت و معرفت، گرسنگی است و همین باعث تاثیرات فردی و اجتماعی روزه می شود. بیرون آمدن از مشکلات بدنی و توجه بیشتر به درون و حقیقت خود، از آثار روزه است یعنی توجه به نفس مطمئنه تا نور الهی در درون انسان آشکار شود.
سادات منصوری در پایان خاطرنشان کرد: روزه با معنویتی که به ارمغان می آورد روح و ذهن روزه دار را از خلاف و گناه باز می دارد؛ روزه مسلمانان عمومی است، یعنی همزمان در یک مقطع مشخص چند میلیارد نفر از جسم فارغ و بر بُعد الهی خود متمرکز می شوند، همین مسئله روی فضای اجتماع هم تاثیر می گذارد و جو معنوی اخلاقی را بر آن حاکم می کند.
پایان پیام/31
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar