Kekeliruan dan kesalahan adalah suatu tingkatan ketika ilmu berada dalam sisi kemanusiaan, yakni kesalahan dalam ilmu dapat terjadi tergantung pada cara pengenalan, pelakunya, dan proses belajarnya. Dengan demikian seorang Makshum yang tidak bisa salah maka ilmunya juga tidak akan pernah salah.
Hal ini disampaikan Ayatullah Ali Akbar Resyad dalam kajian fiqihnya. Dijelaskannya, tidak suatu kemuliaan yang lebih agung dari pada ilmu, karena ilmu adalah bentuk dari keberadaan.
Nilai dari sesuatu ialah dilihat dari keberadaannya dan pengetahuan merupakan tanda dari kehidupan manusia, dengan begitu makhluq yang tidak memiliki ilmu tidaklah mulia karena ia tidak dapat memanfaatkan pokok asli dari tanda kehidupan.
Sumber semua ilmu ialah dari Allah swt, jika suatu pengetahuan dikatakan ilmu maka itu semua berasal dari Ilahi, dari jalan ilham atau fitrah atau akal yang diberikan kepada manusia, jelasnya.
Kekeliruan dan kesalahan adalah suatu tingkatan ketika ilmu berada dalam sisi kemanusiaan, yakni kesalahan dalam ilmu dapat terjadi tergantung pada cara pengenalan, pelakunya, dan proses belajarnya. Dengan demikian seorang Makshum yang tidak bisa salah maka ilmunya juga tidak akan pernah salah.
Ilmu dan pengetahuan yang dimiliki Makshumin bersumber langsung dari Allah swt. Dalam diri Makshum tidak ada yang namanya kesalahan sehingga kita ingin membantahnya, dari segi apapun hal tersebut tidak terbantahkan, karena dalam diri orang lain mungkin saja bisa terkena kesalahan namun dalam diri Makshum tidak akan pernah bisa salah, karena mereka memiliki hubungan langsung yang bersumber kepada Allah swt, demikian jelasnya.
آیت الله علی اکبر رشاد رییس شورای حوزه علمیه استان تهران و تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)، امروز در آغاز جلسه درس خارج فقه که در حوزه علمیه امام رضا(ع) برگزار شد، گفت: هیچ شرفی فراتر از علم نیست چراکه علم از نوع وجود است.
وی افزود: ارزش هر چیزی به حیث وجودی او و آگاهی نشانه حیات انسان است و موجود فاقد علم شریف نیست چراکه از اصلی‌ترین علائم حیات بی بهره است.
رییس شورای حوزه علمیه استان تهران عنوان کرد: مبدا علوم ساحت الهی است همه معرفت‌ها اگر علم هستند از سپهر الهی سرچشمه گرفته و از طریق الهام یا فطرت و عقل برای انسان تنزل می‌کنند.
تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع)، اظهار داشت: علم و معرفت از طرق و مجاری مختلف به سطح انسانی انتقال پیدا می‌کند، در سپهر الهی علم حقیقت محضی است که به ساحت انسانی تنزل پیدا کرده و با عناصر و شائبات جانبی آن درآمیخته می‌شود و به شائباتی که مقتضای بقاء ماده است مشروط می‌شود چراکه ساحت انسانی مادی است به این جهت عناصر مادی در معرفت دخالت کرده و لغزش و خطا به وجود می‌آید.
آیت الله رشاد افزود: لغزش و خطا در در مرحله‌ای است که علم در ساحت انسانی قرار می‌گیرد و به عناصری مشروط می شود که از قبل شناخت‌گر و فاعل شناشا و هم شناسا با آمیختگی سبب می‌شوند که در علم خطا راه پیدا کند در نتیجه کسی همچون معصوم(ع) که دچار اشتباه نمی‌شود علم او به خطا نمی‌شود.
وی ادامه داد: معصوم(ع) علم و معرفت را از سرچشمه زلال هستی یعنی پروردگار می‌گیرد در نتیجه شان معنوی و علمی معصوم(ع) نقش عِلّی دارد در نتیجه شان مادی او متاثر از شان معنوی او می‌شود لذا معصوم خطا نمی‌کند، به همین جهت برخی سخنان باطل، سست و سخیفی که گفته می‌شود بر مبنای جهل و نادانی است چراکه این درک نیست که نقد در جایی معنا پیدا می‌کند که موضوع قابل نقد باشد چراکه نقد عبارت از بازشناخت سره از ناسره است اگر جایی همه سره بود و ناسره نداشت تفکیک و بازشناخت سره از ناسره معنا ندارد.
رییس شورای حوزه علمیه استان تهران افزود: در معصوم خطا وجود ندارد که بخواهیم آن را نقد کنیم معرفت معصوم در کل سره است و قابل نقد نیست، اینکه در معرفت برخی خطا وارد می شود در معصوم(ع) نیست چراکه آنها با منبع و سرچشمه الهی ارتباط بی‌واسطه دارند.
وی با بیان اینکه شرفی چون علم نیست و شریفتر از علم معصوم(ع) وجود ندارد، گفت: معصوم(ع) آنچه از معرفت و علم را که دریافت کند به هر طریقی از طرق فطرت، عقل، نبرد، اشراق یا وحی دریافت کند مشهور به شائبات مادیه نیست چراکه فطرت و عقل معصوم(ع) همچون عقل و فطرت ما نیست که آلوده باشد، وحی که به معصوم نازل می‌شود به هیچ عنوان خطا ندارد.
پایان پیام/487
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar