Imam Ridha as berkata “betapa bersabar dan Intizhar al-Faraj adalah terhitung sebagai amal baik, apakah kalian tidak mendengar dalam Al-Qur’an disebutkan “Maka tunggulah, sesungguhnya aku juga termasuk orang yang menunggu bersama kamu.”
Shabestan News Agency, mengenai keutamaan dan makna Intizhar dalam surat Al-A’raf ayat 71 disebutkan “Ia berkata:" Sungguh sudah pasti kamu akan ditimpa azab dan kemarahan dari Tuhanmu". Apakah kamu sekalian hendak berbantah dengan aku tentang nama- nama ( berhala ) yang kamu dan nenek moyangmu menamakannya, padahal Allah sekali- kali tidak menurunkan hujjah untuk itu maka tunggulah, sesungguhnya aku juga termasuk orang yang menunggu bersama kamu.”
Imam Ridha as dalam sebuah riwayatnya mengatakan “betapa bersabar dan Intizhar al-Faraj adalah terhitung sebagai amal baik, apakah kalian tidak mendengar dalam Al-Qur’an disebutkan “Maka tunggulah, sesungguhnya aku juga termasuk orang yang menunggu bersama kamu.”
Rasulullah saww bersabda “sebaik-baiknya ibadah ialah menanti Al-Faraj,” Jika kita ingin melihat seberapa nilai yang dimiliki seseorang maka lihatlah apa keinginannya? Misalnya keinginan seorang anak kecil ialah permen, namun semakin ruh seseorang menjadi besar maka keinginannya juga akan semakin membesar dan bisa dikatakan bahwa paling besarnya seseorang ialah yang ia berada dalam Intizhar Mahdi afs, karena Intizhar Al-Mahdi merupakan harapan dan keinginan dunia serta kebaikan dunia.
Ciri dari keikhlasan ialah Intizhar Al-faraj, sebagaimana yang dikatakan Imam Jawad as tentang mengapa Imam afs dinamai Al-muntazhar? Imam as berkata “karena ia akan mengalami kegaiban yang sangat panjang, dan orang-orang ikhlas akan menanti kemunculannya sedang orang-orang yang dalam keraguan akan mengingkarinya.”
در قرآن کریم در فضیلت و معنای انتظار آمده است: «قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ؛ گفت راستى كه عذاب و خشمى [سخت] از پروردگارتان بر شما مقرر گرديده است آيا در باره نامهايى كه خود و پدرانتان [براى بتها] نامگذارى كرده ايد و خدا بر [حقانيت] آنها برهانى فرو نفرستاده با من مجادله مى كنيد پس منتظر باشيد كه من [هم] با شما از منتظرانم»(1)
امام رضا(ع) فرمودند: «چقدر صبر کردن و انتظار فرج کشیدن نیکوست! آیا نشنیده اید که عبد صالح فرمود: «انْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ؛ پس منتظر باشید که من هم با شما منتظرانم.»(2)
پیامبر خدا(ص) فرمودند: «اَفْضَلُ الْعِبادَةِ اِنْتِظارُ الْفَرَجِ؛ انتظار فرج و گشایش، برترین عبادت است.»
هر کس در زندگی خود، انتظار و امیدی دارد و البته زندگی به این امیدها است. اگر چراغ امید خاموش بشود، دیگر کسی دنبال کاری نمی رود. منتهی باید دید که چه انتظاری ارزش دارد؟ همه افراد امید دارند، اما روشنفکر کسی است که در انتظار صلح جهانی باشد و برای همه مردم فکر کند.
اگر خواستید ببینید فردی چقدر ارزش دارد، ببینید آرزویش چیست؟ آرزوی یک بچه آدامس است! اما هر چه روح بزرگ تر شود، امیدهای او هم بزرگ تر می شود. بزرگ ترین افراد کسانی هستند که در انتظار حضرت مهدی (عج) باشند. چون انتظار حضرت(عج) یعنی امید جهانی؛ خیر جهانی، امنیت جهانی!
هر چه آرزو کوچک تر باشد، نشان می دهد که شخص کوچک تر است و هر چه آرزو بزرگ تر باشد، شخص بزرگ تر است. انتظار حضرت مهدی(عج) یعنی انتظار همه خوبی ها و محو همه بدی ها.
باید دانست که انتظار یک عمل است زیرا در روایات ما آمده است: «افضلُ الاعمال» و نمی گوید: «افضلُ الحالات». پس انتظار عمل است نه حالت و سکوت و سکون. انسانی که منتظر مسافرش است یا کشاورزی که منتظر رسیدن میوه هاست، آسوده خاطر نمی نشیند. ما که منتظر آقا هستیم، باید رفتارمان با رفتار آقا یک سنخیتی داشته باشد، پس منتظر یعنی انسان تلاشگر.
انتظار یعنی اعتراض به وضع موجود و امید به باز شدن درهای رحمت و معرفت. انتظار یعنی من منتظرم جهان پر از عدل شود. در دعای افتتاح که منسوب به امام عصر(عج) است، می خوانیم: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ؛ خدایا! ما به تو شکایت می کنیم.» یعنی نظام های طاغوتی موجود در روی زمین را قبول نداریم، پس چه حکومتی را قبول داریم؟ پاسخ آن در ادامه دعا آمده است: «اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ».
در زمانی استاد شهید مطهری در تهران بودند و برای تدریس به قم تشریف می آوردند، مدتی در قم میزبان ایشان بودم. در همان زمان و در مسیر راه، سوالات زیادی از ایشان می پرسیدم که یکی از آنها درباره انتظار ظهور بود. ایشان درباره حقیقت انتظار، مثلی را از مرحوم حجت الاسلام راشد –که قبلا در رادیو سخنرانی می کرد و مرد دانشمندی بود- نقل می نمودند و گفتند: «وقتی شب می شود، همه ما در انتظار خورشید هستیم، اما معنی انتظار خورشید، این نیست که در تاریکی بنشینیم. هم منتظر خورشید هستیم، هم بلند می شویم و کاری انجام می دهیم و چراغی روشن می کنیم.»
کسی که منتظر مصلح است باید صالح باشد. انسان بی تفاوت و بی غیرت و بی پول و بی قدرت که نمی تواند بگوید: یا حجت بن الحسن(عج)، تشریف بیاور! کسانی که در انقلاب و نظام اسلامی نقشی نداشته و ندارند، اول از خدا بخواهند که به آنها نقشی بدهد و بعد دعای ندبه بخوانند! وقتی می گوییم: مهدی بیا، حضرت(عج) بیاید چه کند؟ لابد می گویید او خواهد آمد تا از حق مردم دفاع کند. خیلی خب! وقتی هشت سال جنگ تحمیلی بود، شما چقدر از حق دفاع کردید؟ در این حوض چقدر شنا کرده اید که حالا اقیانوس اطلس می خواهید؟! کسانی که در انقلاب هیچ نقشی نداشتند، اصلا روی شان می شود که بگویند: مهدی(عج) بیا؟!
علامت اخلاص، انتظار فرج است. از امام جواد(عج) درباره چرایی لقب «منتظَر» برای امام زمان(عج) سوال شد. ایشان فرمودند: «زیرا ایام غیبتش طولانی و مدتش زیاد شود و مخلصان در انتظار قیامش باشند و شکاکان انکارش کنند و منکران یادش را استهزاء کنند.» (3)
ابوبصیر روایت کرده است که امام صادق(ع) فرمودند: «آیا شما را از چیزی آگاه نکنم که خداوند بدون آن هیچ عملی را از بندگان نمی پذیرد؟ گواهی دادن بر اینکه هیچ معبودی جز خدا نیست و اینکه محمد صل الله علیه و آله بنده [و فرستاده] اوست و اقرار به هر آنچه خداوند امر فرموده و ولایت ما و بیزاری از دشمنان ما و پرهیزگاری و کوشش و خویشتنداری و انتظار حضرت قائم(عج).(4)
پی نوشت ها:
1-اعراف، 71؛
2-نورالثقلین، ج2، ص 44؛
4-نهج الفصاحه، کلمه 409؛
3-کمال الدین و تمام النعمه، ج 2، ص 378؛
4-الغیبه، نعمانی، ص 200.
*«پرتوی از آیه های مهدوی»، محسن قرائتی، به کوشش حسن ملائی
پایان پیام/9
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar