Imam Baqir as mengalami masa bersama Imam Husain as kurang lebih selama 4 tahun dan 30 tahun lebih hidup bersama dan berkhidmat kepada ayahnya yaitu Imam Sajjad as, kemudian sepeninggal ayahnya Imam Baqir as membangun kembali ajaran Islam dan madrasah Ahlul Bait as dengan didasari oleh keilmuan dan pemikiran.
Shabestan News Agency, berkenaan dengan Imam Baqir as, Hujjatul Islam Ibrahimi menjelaskan bahwa pada hakikatnya apa yang terjadi setelah masa Imam Shadiq as yang berkaitan dengan pembangunan madrasah Islam dan mendidik murid-murid brilian, serta dikuti oleh perkembangan pemikiran dan ilmu-ilmu Islam. Semuanya ini berkat adanya wujud suci Imam Muhammad Baqir as.
Murid-murid yang saat itu berhasil dididik oleh Imam Baqir as di antaranya ialah Mukmin Al-Taab, Abu Bashir, dan Zalalah. Yang mereka adalah murid-murid yang dibanggakan Imam Baqir as. Mengenai mereka Imam Shadiq as berkata “jika peninggalan (murid-murid) Imam Baqir as tidak ada maka ilmu Fiqih akan terperosok,” yakni akan hilang dan tidak ada yang memahaminya.
Imam Baqir as mengalami masa bersama Imam Husain as kurang lebih selama 4 tahun dan 30 tahun lebih hidup bersama dan berkhidmat kepada ayahnya yaitu Imam Sajjad as, kemudian sepeninggal ayahnya Imam Baqir as membangun kembali ajaran Islam dan madrasah Ahlul Bait as dengan didasari oleh keilmuan dan pemikiran.
Di tengah keadaan sulit dan penuh tekanan, Imam Baqir as dan Imam Shadiq as dengan menciptakan markas marjaiyah atau rujukan keilmuan di dunia Islam ini tidak hanya meningkatkan pemikiran di dalam Syi’ah saja bahkan Imam as juga turut menyelamatkan Ahlu Sunnah dari kemunduran pemikiran mereka, demikian jelasnya.
خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: "در واقع آنچه که بعدها امام صادق علیه السلام در پی ریزی دانشگاه اسلامی و تربیت طالبان اندیشه و تفکر و علوم اسلامی پی گرفتند و به سرانجام رساندند، مدیون و مرهون وجود مقدس باقرالعلوم امام محمد باقر علیه السلام است.
شاگردانی که امام در آن دوره حساس تربیت کردند از جمله مومن التاب، ابوبصیر، زلاله و دیگران استوانه هایی بودند که امام باقر (ع) به وجودشان افتخار می کردند و امام صادق (ع) درباره این افراد گفتند که اگر این یادگاران امام باقر نبودند فقه مندرس می شد به این معنا که کارآیی خود را از دست می داد."
آنچه در ادامه می آید گفتگوی سرویس قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی، مبلغ و کارشناس تاریخ اسلام درباه مهم ترین فرازهای زندگی امام محمدباقر علیه السلام است.
همچنان که استحضار دارید اول رجب سالروز ولادت باسعادت امام محمد باقر علیه السلام است. از دیدگاه جنابعالی آنچه درباره مهم ترین فرازهای زندگی حضرت می توان بیان کرد چیست؟
امام باقر علیه السلام در حیات شریف و مبارک، حدود چهار سال در دوره امام حسین علیه السلام زندگی کردند، سی و چند سال در دوره امام سجاد علیه السلام در خدمت پدر بودند و با وجود این که حیات حضرت مصادف با دوران خفقان و قدرت بنی امیه بود و سختی ها و فشارهای بسیاری را تحمل کردند در متن این صعوبت ها تحولات مهمی را ایجاد کردند. امام باقر سلام الله علیه، دانشگاه و مکتب اهل بیت را در بَعد و وجه علمی و فکری پایه گزاری کردند.
در واقع آنچه که بعدها امام صادق علیه السلام در پی ریزی این دانشگاه و تربیت طالبان اندیشه و تفکر و علوم اسلامی پی گرفتند و به سرانجام رساندند، مدیون و مرهون وجود مقدس باقرالعلوم امام محمد باقر علیه السلام است.
شاگردانی که امام در آن دوره حساس تربیت کردند از جمله مومن التاب، ابوبصیر، زلاله و دیگران استوانه هایی بودند که امام باقر (ع) به وجودشان افتخار می کردند و امام صادق (ع) درباره این افراد گفتند که اگر این یادگاران امام باقر نبودند فقه مندرس می شد به این معنا که کارآیی خود را از دست می داد. جالب است این تربیت یافتگان امام باقر علیه السلام در چشم امام صادق علیه السلام چنان عزیز و گرامی بودند که امام خطاب به آنان می فرمود: مرده و زنده شما نزد من محبوب ترین هستید.
عرض بنده این است که امام باقر علیه السلام در آن دوره شاگردان مهمی تربیت کردند و این نکته هم شایسته توجه است که نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به جابر ابن عبدالله انصاری فرمودند تو زنده می مانی و دوران کسی را درک می کنی که بقر العلم بقرا / علم را می شکافد.
شما اشاره ای به این موضوع داشتید که شکوفایی علمی تشیع در دوره امام صادق(ع)، مرهون تلاش های امام باقر است. در این باره بیشتر توضیح می فرمایید؟
در حقیقت امام صادق (ع)، وارث تلاش هایی است که امام باقر (ع) صورت دادند و در اسناد تاریخی آمده است که همان موقع در مسجد کوفه، نهصد نفر می گفتند قال الباقر، از این زاویه می توان گفت امام باقر (ع) بنیانگذار مکتب اهل بیت و روش های اداره دین است لذا امام باقر (ع) کمال انسان را در سه چیز می داند: التفقه فی الدین / اول فهم و تدبر در دین، دوم صبوری است. اگر کسی می خواهد به جایی برسد راهی جز مقاومت و بردباری پیش رو ندارد و سوم: تقدیر المعیشه است، یعنی که انسان روش و الگویی درست برای زندگی آبرومندانه داشته باشد.
امام باقر (ع) این سه را اجزای یک زندگی سعادتمند می دانند: فهم دین، صبور بودن و راه و رسم آبرومندانه برای زندگی.
لذا امام باقر (ع) در جای دیگری می فرمایند: خدای تبارک و تعالی به مومن سه ویژگی عنایت کرده است: یکی عزت در دنیا / مومن در دنیا عزیز است مطابق آیه شریفه العزه لله و لرسوله و للمومنین.
دوم: رستگاری در آخرت و سوم: هیبت مومن در سینه همه بینندگان است.
آدم مومن دارای هیبت و عظمت است.
پایان پیام/532
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar