Pada hakikatnya raj’ah ialah bagian dari hari kiamat, namun perbedaan antara raj’ah dengan hari kiamat ialah dalam raj’ah hanya sekelompok orang saja yang hidup kembali, adapun pada hari kiamat nanti seluruh manusia akan dibangkitkan kembali.
Shabestan News Agency, secara bahasa “raj’ah” bermakna kembali dan secara istilah kalam dan hadits bermakna kembalinya sekelompok orang mukmin yang ikhlas dan orang kafir yang jahat ke dunia ini setelah kematiannya sebelum hari kiamat nanti, sebagaimana disebutkan dalam kitab Biharul Anwar Jilid 35 halaman 138.
Pada hakikatnya raj’ah ialah bagian dari hari kiamat, namun perbedaan antara raj’ah dengan hari kiamat ialah dalam raj’ah hanya sekelompok orang saja yang hidup kembali, adapun pada hari kiamat nanti seluruh manusia akan dibangkitkan kembali.
Dalam hal ini Allamah Thabathabai mengatakan bahwa riwayat-riwayat yang menetapkan tentang raj’ah meskipun secara zahir berbeda-beda, namun semua riwayat tersebut sepakat dalam makna bahwa sejum;ah orang yang bersama Allah swt dan memusuhi Allah swt yang telah mati akan hidup kembali, dan kelak hak dan batil akan dipisahkan satu sama lainnya.
Dalam Al-Qur’an dijelaskan bahwa raj’ah bermakna kembalinya seseorang ke dunia ini, banyak ayat-ayat yang mengisyaratkan hal ini, di antaranya ialah :
“Apakah kamu tidak memperhatikan orang-orang yang ke luar dari kampung halaman mereka, sedang mereka beribu-ribu (jumlahnya) karena takut mati; maka Allah berfirman kepada mereka: "Matilah kamu", kemudian Allah menghidupkan mereka”, ayat ini mengisyaratkan tentang dihidupkannya kembali 70 ribu orang yang mati di tangan taghut.
“Lalu Kami berfirman: "Pukullah mayat itu dengan sebahagian anggota sapi betina itu!" Demikianlah Allah menghidupkan kembali orang-orang yang telah mati, dam memperlihatkan padamu tanda-tanda kekuasaan-Nya agar kamu mengerti”, ayat ini berkenaan dengan pembunuhan di Bani Israil, kemudian atas izin Allah ia hidup kembali.
به نقل از کانال تلگرامی مسجد مقدس جمکران، «رجعت» در لغت به معنای بازگشت است و در اصطلاح کلام و حدیث، به بازگشت گروهی از مؤمنان خالص و کافران شرور پس از مرگ به این جهان، قبل از قیامت، رجعت نامیده می‌شود (بحارالانوار، ج35، ص138.)
در حقیقت رجعت جلوۀ کوچکی از رستاخیز نهایی و قیامت است. تفاوت رجعت با قیامت در این است که در رجعت گروهی از مردم زنده می‌گردند و در قیامت همۀ مردم بدون استثنا محشور می‌شوند.
علامه طباطبایی(ره) می‌فرماید: روایاتی که رجعت را اثبات می‌کنند، اگرچه با هم اختلافی دارند، اما همۀ آن‌ها در این معنا متحدند که سیر و حرکت نظام عالم به سمتی است که تمام آیات الهی به منتهای ظهور خود برسند و دیگر معصیت خدای سبحان انجام نشود، بلکه به‌طور خالص و بدون دخالت هوای نفس و وسوسۀ شیطان عبادت شود، عده‌ای از دوستان و دشمنان خدای تعالی که مرده‌اند به دنیا برگردند و حق و باطل کاملاً از هم جدا و شناخته شوند.
این مطلب می‌رساند که رجعت، یکی از مراتب روز قیامت است، هرچند از نظر بروز و ظهور حقایق در مرحلۀ پایین‌تری است؛ زیرا در ایام رجعت امکان فساد و فتنه‌انگیزی هست _ اما در قیامت شرارت و فساد هم وجود ندارد _ از همین‌رو، دوران ظهور حضرت مهدی «عليه‌السلام» نیز شاید یکی از مراتب قیامت باشد؛ زیرا در آن روز نیز حقْ ظهوری آشکار دارد، هرچند که در این جهت روز ظهور باز در مرتبه‌ای پایین‌تر از رجعت قرار دارد. از قول امامان معصوم «عليهم‌السلام» نیز وارد شده است که: «ایام‌الله سه روز است: روز ظهور، روز رجعت و روز قیامت.» (بحارالانوار، ج7، ص61 و ج53، ص63. )
و همین نکته، یعنی یکی بودن حقیقت این سه روز و اختلافشان در مراتب و درجات، باعث شده است که امامان معصوم عليهم‌السلام بعضی از آیات را گاه به قیامت، گاهی به ظهور و گاهی به ظهور حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشريف تفسیر فرمایند .(تفسیر المیزان، علامه طباطبایی(ره)، ترجمه: آیت‌الله مصباح یزدی، ج 2، ص 146 و نک: ظهور نور، علی سعادت‌پرور، ص205 - 206.)
روایات متعددی ذیل آیۀ 210 سورۀ مبارکه بقره آمده است، در برخی به روز قیامت تفسیر شده، و در روایت دیگر به ظهور حضرت مهدی(عج) (تفسیر عیاشی از امام باقر «عليه‌السلام») و در روایت دیگر به رجعت تفسیر شده است. پایان پیام/376
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar