Sebagian orang hanya sekedar menyembah Allah swt dengan shalat wajib dan sebagian lainnya dengan ibadah-ibadah yang lainnya.
Hal ini disampaikan Hujjatul Islam Mahmud Abdul Qasim dalam pesannya pada acara peringatan hari syahadahnya Imam Musa Kazhim saat menjelaskan tentang surat Adz-dzariyat ayat 56. Dijelaskannya, dalam ayat tersebut Allah swt berfirman “Dan Aku tidak menciptakan jin dan manusia melainkan supaya mereka menyembah- Ku.”
Ia menambahkan, penghambaan berbeda dengan menyembah, penghambaan ialah bentuk koordinasi hati dengan Allah swt dalam ketaatan kepada-Nya yang dimanifestasikan dalam ibadah, oleh sebab itu semua ibadah bukanlah tujuan akan tetapi wasilah untuk penghambaan, dimana sebagian orang hanya sekedar menyembah Allah swt dengan shalat wajib dan sebagian lainnya dengan ibadah-ibadah yang lainnya.
lebih dari itu, sebagian orang beribadah kepada Allah swt karena takut akan azab-Nya, sementara ada juga yang beribadah seperti halnya pedagang yang dengan ibadahnya ia ingin menuju surga dan yang paling baik ialah beribadah kepada Allah swt karena Dia adalah Tuhan semesta alam.
Dalam hal ini Imam Shadiq as berkata “aku beribadah kepada Allah swt karena berdasarkan cinta.”
Esensi dari ibadah yang khusyu’ dan tunduk ialah untuk melihat keindahan Ilahi, oleh karena itu Allah swt menciptakan jin dan manusia untuk beribadah kepadanya sehingga bisa menjalin hubungan cinta dan kasih sayang.
Manusia harus memiliki cinta kepada Allah swt lebih dari siapapun dan dengan ini maka seharusnya ia jangan beribadah seperti halnya pedagang, karena barang siapa yang beribadah seperti pedagang maka ia hanya akan fokus pada pahala dari Allah swt saja dan lalai dari cinta kepada-Nya.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام محمود ابوالقاسمی پژوهشگر علوم قرآنی و استاد حوزه و دانشگاه، در مراسم سوگواری حضرت امام موسی کاظم(ع) که در مسجد الزهرا(س) برگزار شد، در تبین آیه ۵۶ سوره ذاریات، گفت: خداوند در این آیه قرآن کریم می‌فرماید ما جن و انس را خلق نکردیم مگر برای اینکه بندگی خدا را انجام دهند.
وی با بیان اینکه عبودیت با عبادت تفاوت دارد، عنوان کرد: عبودیت نوعی هماهنگی قلبی با خداوند در اطاعت محض از ایشان است که عبادت تجلی آن می‌تواند باشد بنابراین عبادت از هر نوع آن هدف نیست بلکه وسیله عبودیت است، برخی فقط در حد نماز واجب خدا را بندگی می‌کنند اما برخی به بیشتر از آن هم می‌پردازند.
این پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه عبادت تجلی عبودیت است، افزود: کسانی هم هستند که عبادت می‌کنند اما عبودیت ندارند نمونه بارز آن شیطان است که 6 هزار سال خدا را عبادت کرد اما عبودیت نداشت که مطیع هرآنچه خداوند گفت باشد.
حجت الاسلام ابوالقاسمی در تبین واژه سیر و سلوک، بیان داشت: سیر حرکت در شب و سلوک حرکت در روز است، عارفان حقیقی شبانه روز در مسیر بندگی خداوند با او هماهنگ هستند، به هر میزان با دستورات الهی هماهنگی داشته باشند به همان میزان از ظلمات خارج شده و به سوی نور حرکت می‌کنند.
استاد حوزه و دانشگاه درباره مفهوم عبودیت که هماهنگی درونی با خدا برای خروج از ظلمات است با اشاره به مثالی، ابراز کرد: مسافر مشهد وقتی سوار قطار شد بخورد، بخوابد، بنوشد هر حرکتی داشته باشد به مقصد مشهد خواهد رسید، در بندگی الهی هم اگر کسی سوار قطار عبودیت الهی یعنی هماهنگی با خدا شود هر حرکت او عبادت است.
وی با بیان اینکه یکی از جلوه‌های هماهنگی با خدا یا همان عبودیت، محبت پیامبر(ص) و اهل‌بیت ایشان را به دل داشتن است، گفت: دستور خداوند برای سجده ملائکه به انسان به خاطر پیامبر(ص) و اهل‌بیت ایشان بود بنابراین ما باید از نظر قلبی خود را ائمه معصومین(ع) هماهنگ کنیم چراکه آنها بندگان حقیقی خداوند بودند.
این پژوهشگر قرآنی با اشاره به آیه 11 سوره حج، اظهار داشت: اکثر مردم به زبان دم از بندگی خدا می‌زنند، هر چه انسان با خداوند هماهنگی بیشتری داشته باشد به همان میزان بندگی کرده وارد نور شده و به همان میزان از معصیت و ظلمات فاصله می‌گیرد.
حجت الاسلام ابوالقاسمی با بیان اینکه ماه‌های رجب، شعبان و رمضان بهترین زمان برای هماهنگی قلبی با خداوند است، گفت: در ماه‌های رجب و شعبان بسیار به یاد خدا باشید که بتوانید با هماهنگی بیشتری وارد رمضان شوید و از مهمانی خاص الهی استفاده کنید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یاد خداوند دو وجه زبانی و قلبی دارد ذکر قلبی آنچیزی است که هرچه از یاد خدا بر زبان می‌آورید در درون خود به آن فکر کنید.
پایان پیام/487
وی با بیان اینکه عبودیت با عبادت تفاوت دارد، عنوان کرد: عبودیت نوعی هماهنگی قلبی با خداوند در اطاعت محض از ایشان است که عبادت تجلی آن می‌تواند باشد بنابراین عبادت از هر نوع آن هدف نیست بلکه وسیله عبودیت است، برخی فقط در حد نماز واجب خدا را بندگی می‌کنند اما برخی به بیشتر از آن هم می‌پردازند.
این پژوهشگر قرآنی با بیان اینکه عبادت تجلی عبودیت است، افزود: کسانی هم هستند که عبادت می‌کنند اما عبودیت ندارند نمونه بارز آن شیطان است که 6 هزار سال خدا را عبادت کرد اما عبودیت نداشت که مطیع هرآنچه خداوند گفت باشد.
حجت الاسلام ابوالقاسمی در تبین واژه سیر و سلوک، بیان داشت: سیر حرکت در شب و سلوک حرکت در روز است، عارفان حقیقی شبانه روز در مسیر بندگی خداوند با او هماهنگ هستند، به هر میزان با دستورات الهی هماهنگی داشته باشند به همان میزان از ظلمات خارج شده و به سوی نور حرکت می‌کنند.
استاد حوزه و دانشگاه درباره مفهوم عبودیت که هماهنگی درونی با خدا برای خروج از ظلمات است با اشاره به مثالی، ابراز کرد: مسافر مشهد وقتی سوار قطار شد بخورد، بخوابد، بنوشد هر حرکتی داشته باشد به مقصد مشهد خواهد رسید، در بندگی الهی هم اگر کسی سوار قطار عبودیت الهی یعنی هماهنگی با خدا شود هر حرکت او عبادت است.
وی با بیان اینکه یکی از جلوه‌های هماهنگی با خدا یا همان عبودیت، محبت پیامبر(ص) و اهل‌بیت ایشان را به دل داشتن است، گفت: دستور خداوند برای سجده ملائکه به انسان به خاطر پیامبر(ص) و اهل‌بیت ایشان بود بنابراین ما باید از نظر قلبی خود را ائمه معصومین(ع) هماهنگ کنیم چراکه آنها بندگان حقیقی خداوند بودند.
این پژوهشگر قرآنی با اشاره به آیه 11 سوره حج، اظهار داشت: اکثر مردم به زبان دم از بندگی خدا می‌زنند، هر چه انسان با خداوند هماهنگی بیشتری داشته باشد به همان میزان بندگی کرده وارد نور شده و به همان میزان از معصیت و ظلمات فاصله می‌گیرد.
حجت الاسلام ابوالقاسمی با بیان اینکه ماه‌های رجب، شعبان و رمضان بهترین زمان برای هماهنگی قلبی با خداوند است، گفت: در ماه‌های رجب و شعبان بسیار به یاد خدا باشید که بتوانید با هماهنگی بیشتری وارد رمضان شوید و از مهمانی خاص الهی استفاده کنید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یاد خداوند دو وجه زبانی و قلبی دارد ذکر قلبی آنچیزی است که هرچه از یاد خدا بر زبان می‌آورید در درون خود به آن فکر کنید.
پایان پیام/487
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar