“Kemudian Imam afs memintanya untuk menulis doa ini, dan mencampurnya dengan air lalu meminumnya, orang ini melakukan apa yang Imam afs perintahkan dan tidak lama ia sembuh dari sakitnya.”
Shabestan News Agency, dalam kitab “Shahifah Mahdiyah” disebutkan tentang doa Imam Zaman afs untuk kesembuhan penyakit, yaitu:
Al-muhaddits Nouri berkata: dinukil sebuah riwayat dari Imam Zaman afs yang mengatakan “barang siapa yang membacakan doa ini di turbah Imam Husain as kemudian dicampur di dalam sebuah tempat dan diminumkan kepada orang yang sakit maka ia akan mendapat kesembuhan dari sakitnya.”
Doa tersebut ialah :
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
بِسمِ اللّه دَواءٌ وَ الحَمدُللّه شِفاءٌ وَ لااِله اِلاّ اللّه کفاءٌ هُوَ الشّافی شِفاءٌ وَ هُوَ الکافی کفاءً اَذهَبِ البَأسَ بِرَبِّ النّاسِ شِفاءً لا یغادِرُهُ سُقمٌ وَ صَلَی اللّه عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ النُّجَباء
بِسمِ اللّه دَواءٌ وَ الحَمدُللّه شِفاءٌ وَ لااِله اِلاّ اللّه کفاءٌ هُوَ الشّافی شِفاءٌ وَ هُوَ الکافی کفاءً اَذهَبِ البَأسَ بِرَبِّ النّاسِ شِفاءً لا یغادِرُهُ سُقمٌ وَ صَلَی اللّه عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ النُّجَباء
Mengenai doa ini Al-muhaddits Nouri menjelaskan: aku mendengar Sayyid Zainuddin Ali bin Husain Husaini yang mengatakan bahwa doa ini diajarkan Imam Zaman afs kepada salah seorang penduduk Karbala melalui mimpi, diceritakan bahwa ia menderita suatu penyakit kemudian ia mengadukan sakitnya kepada Imam Zaman afs, kemudian Imam afs memintanya untuk menulis doa ini, dan mencampurnya dengan air lalu meminumnya, orang ini melakukan apa yang Imam afs perintahkan dan tidak lama ia sembuh dari sakitnya.”
به گزارش خبرگزاری شبستان ، در «صحیفه مهدیه» ذیل مطلبی با عنوان «دعای امام عصر عجل الله تعالی فرجه برای شفاء از بیماری ها» آمده است:
محدث نوری می فرماید: شیخ بزرگوار جناب کفعمی در کتاب «بلدالامین» از حضرت مهدی صلوات الله علیه روایت می کند: کسی که این دعا را با تربت امام حسین(ع) در ظرف نو بنویسد و آن را بشوید و بنوشد، از بیماریش رهایی می یابد:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
بِسمِ اللّه دَواءٌ وَ الحَمدُللّه شِفاءٌ وَ لااِله اِلاّ اللّه کفاءٌ هُوَ الشّافی شِفاءٌ وَ هُوَ الکافی کفاءً اَذهَبِ البَأسَ بِرَبِّ النّاسِ شِفاءً لا یغادِرُهُ سُقمٌ وَ صَلَی اللّه عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ النُّجَباء.
(گفتن) «بسم الله» دواست، و«الحمدالله» شفاست و «لااله الّاالله» موجب کفایت است و «هوالشافی» شفا است و «هوالکافی» کفایت است؛ تو را به پروردگار مردم سوگند می دهم که بدی را دور گردانی و شفایی بدهی که هیچ بیماری در پی نباشد و درود پیوسته خداوند بر محمد و آل نجیبش نثار باد.»
محدث نور(ره) در ادامه می افزاید: دستخطی از سید زین الدین علی بن حسین حسینی دیدم که بیان داشته است: این دعا را مردی از ساکنان کربلا در عالم خواب از حضرت مهدی ارواحناه فداء آموخته بود. وی بیمار بود و از بیماری خود به حضرت مهدی صلوات الله علیه شکایت کرد و آن حضرت(عج) دستور فرمود این دعا را بنویسد و بشوید و بنوشد. وی چنان کرد و فوراً بیماریش برطرف شد.
پایان پیام/9
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar