Aku berkata “Wahai Tuhanku! Siapa mereka? Allah swt berkata “mereka adalah para Imam setelahmu, dan itu (yang bersinar) adalah Al-Qaim, ia akan menghalalkan apa yang aku halalkan dan mengharamkan apa yang Aku haramkan, wahai Muhamamad! Cintailah dia karena Aku mencintainya.”
Sayyid Muhaddits Bahrani dalam kitab “Ghayatul Maram” meriwayatkan sebuah hadits yang dinukil dari Nu’mani yang bersambung kepada Rasulullah saww yang mengatakan “Allah swt pada malam mikraj berkata kepadaku “wahai Muhammad! Siapa yang akan menjadi penggantimu atas umatmu di bumi nanti? Aku berkata “wahai Tuhanku! Ia adalah saudaraku, Allah swt berkata “Ali bin Abi Thalib” aku berkata “ya wahai Tuhanku!.
Allah swt berkata “wahai Muhamamd! Ketahuilah bahwa Aku melihat ke bumi, kemudian Aku ciptakan engkau darinya, maka Aku tidak akan mengingatmu sebelum engkau mengingat-Ku, Aku adalah Mahmud dan engkau adalah Muhammad, kemudian Aku melihat lagi ke bumi, kemudian Aku ciptakan juga Ali bin Abi Thalib as darinya, dan Aku menjadikannya sebagai penggantimu, engkau adalah penghulu para Nabi dan Ali adalah penghulu para washi.
Wahai Muhammad! Jika ada seorang hamba di antara hamba-hamba-Ku yang ia beribadah kepada-Ku dengan sebenar-sebenarnya ibadah sampai-sampai ia binasa karenanya, akan tetapi jika ia mengingkari wilayahmu dan wilayah Ahlul Baitmu, maka saat menjumpai-Ku ia akan Kumasukan ke dalam neraka jahannam.
Kemudian Allah swt berkata “wahai Muhammad! Apakah engkau ingin melihat mereka. Aku berkata “kemudian aku melihat Ali bin Abi Thalib as, Al-Hasan dan Al-Husain beserta keturunannya, kemudian ada satu orang yang bersinar di tengah mereka bagaikan bintang.”
Aku berkata “Wahai Tuhanku! Siapa mereka? Allah swt berkata “mereka adalah para Imam setelahmu, dan itu (yang bersinar) adalah Al-Qaim, ia akan menghalalkan apa yang aku halalkan dan mengharamkan apa yang Aku haramkan, wahai Muhamamad! Cintailah dia karena Aku mencintainya.”
Hadits di atas menunjukan bahwa mencintai Imam Zaman afs merupakan perintah khusus dari Allah swt.
در جلد دوم از کتاب «مکیال المکارم» بخش هشتم، ذیل عنوان «تکالیف بندگان نسبت به حضرت صاحب الزمان(عج)» مطالبی ارائه شده که شمایی از آنچه منتظران باید در مقابل امام زمان(عج) انجام دهند، ارائه شده و در سلسله مطالبی مرور می شود:
سید محدث بحرانی(ره) در کتاب «غایة المرام» به نقل از نعمانی به سند خود از رسول خدا (ص) روایت آورده که فرمودند: «خداوند در شب معراج به من وحی فرمود: «ای محمد چه کسی را در زمین بر امتت جانشین کرده ای؟» و حال آنکه او بهتر می دانست. گفتم: ای پروردگار برادرم را، فرمود: «علی بن ابی طالب را؟» گفتم: آری پروردگار، فرمودند: «ای محمد من به زمین نظری افکندم پس تو را از آن برگزیدم، پس من یاد نمی شوم تا اینکه تو با من یاد شوی، من محمود هستم و تو محمد هستی، سپس بار دیگر بر آن نظر افکندم و از آن علی بن ابی طالب(ع) را برگزیدم، پس او را جانشین تو قرار دادم که تو سید پیغمبرانی و علی(ع) سید اوصیا و برای او اسمی از اسم هایم را قرار دادم که من اعلی هستم و او علی است. ای محمد؛ من اگر بنده ای از بندگانم آن قدر مرا پرستش کند تا اینکه به هلاکت رسد، سپس در حالی که منکر ولایتتان باشد مرا ملاقات کند او را به جهنم خواهم برد»، سپس فرمود: «ای محمد آیا می خواهی آنان را ببینی؟» گفتم: آری، فرمود: «در پیش رویت بپاخیز».
سپس فرمود: «ای محمد آیا می خواهی آنان را ببینی؟» گفتم: آری، فرمود: «در پیش رویت به پاخیز»، چون پیش رفتم ناگاه دیدم علی بن ابی طالب را و حسن بن علی و حسین بن علی و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و حجت قائم علیهم السلام که همچون ستاره درخشانی در میان آنها بود.»
گفتم: ای پروردگار اینان کیستند؟ فرمود: «اینان امامان هستند و این قائم(عج) است حلالم را حلال و حرامم را حرام می کند و از دشمنانم انتقام می گیرد، ای محمد(ص) او را دوست بدار که من او را و دوست دارنده او را دوست دارم.»
می گوید: این حدیث دلالت دارد بر اینکه در محبت آن حضرت(عج) ویژگی هست که مقتضی امر مخصوص از سوی خدای تعالی گردیده، با اینکه محبت همه امامان(ع) واجب است و سر این مطلب چند چیز است از جمله:
1.محبت و شناخت آن حضرت(عج) از محبت و معرفت امامان(ع) دیگر جدا نمی شود، ولی عکس آن چنین نیست (یعنی ممکن است کسی نسبت به امامان علیهم السلام دیگر محبت و معرفت داشته باشد ولی نسبت به آن حضرت(عج) معرفت و محبت نداشته باشد) بنابراین، اگر انسان آن بزرگوار را بشناسد و او را دوست بدارد حقیقت ایمان در او کامل می شود و شاهد بر این است آنچه در مجلد نهم بحار به نقل از کتاب الفضائل آمده از امام رضا(ع) از پدرانش از رسول خدا(ص) در حدیثی که در آن نام های امامان (ع) را یاد کرده تا آنجا که فرمود: « ... و هر کس دوست می دارد خداوند را ملاقات کند در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد باید که ولایت حجت صاحب الزمان(عج) منتظر را دارا گردد، پس اینان چراغ هایی در تاریکی و امامان هدایت و نشانه های تقوی هستند، هر کس آنان را دوست بدارد و ولایت شان را دارا گردد من برای او ضمانت می کنم که خداوند او را به بهشت خواهد برد».
2.چیره شدن دین و غالب گردیدن مسلمین بر کافران به دست آن حضرت(عج) و با ظهور آن جناب به طور کامل انجام می گردد، چنانکه در بخش چهارم گذشت و این چیزی است که از نظر عقل و شرع موجب محبت آن حضرت(عج) به طور خاص است.
3.آنچه در بعضی از روایات آمده که آن حضرت(عج) بعد از امیرالمومنین(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از سایر امامان افضل است، چنانکه سید بحرانی در کتاب «غایة المرام» در باب بیست و سوم از نعمانی آورده که به سند خود از امام صادق(ع) از پدرانش روایت کرده که: رسول خدا(ص) فرمودند: «خداوند از بین روزها روز جمعه و از ماه ها، ماه رمضان و از شب ها شب قدر را برگزید و از مردم پیغمبران را اختیار کرد و از میان پیغمبران، رسولان را و از رسولان مرا و علی را از من برگزید، و از علی حسن و حسین علیهم السلام را اختیار فرمود و از حسین(ع) اوصیاء را برگزید که از قرآن تاویل یاوه گویان و کجروی باطل جویان و توجیه جاهلان را دور می کنند و نهمین ایشان باطن ظاهر آنان است و او افضل آنها است».
و موید این مطلب است آنچه در بحار از حضرت امام صادق(ع) روایت شده که: از آن جناب سوال شود: آیا قائم(عج) متولد شده؟ فرمودند: «نه و اگر زمانش را درک می کردم در تمام عمر با او به خدمت می پرداختم».
و در حرف نون در حدیث عباد بن محمد مدائنی گذشت که امام صادق(ع) فرمودند: «برای نور آل محمد(ص) و سابق آنها دعا کردم.» و در فضیلت گریستن از فراقش نیز در تایید این امر خواهد آمد.
اگر بگویید: این منافات دارد با آنچه در مجلد نهم بحار از نعمانی مسندا از زید شحام روایت آمده که گفت: به حضرت ابی عبدالله صادق(ع) عرضه داشتم: کدامیک افضل هستن حسن یا حسین؟ فرمودند: «همانا فضیلت اولین مان به فضیلت آخرین مان می رسد و فضل آخرین مان به فضل اولین مان می رسد و هر کدام فضلی دارد». عرض کردم: فدایت شوم، جوابم را مفصل تر بیان فرمایید، به خدا سوگند جز برای آموختن از شما نپرسیدم. فرمود: «ما از یک درخت هستیم، خداوند ما را از یک سرشت آفرید، فضل ما از خداوند و علم ما از خداوند است و ما أمنای خداوند بر خلق او و دعوت کنندگان به دین او و (پرده یا) پرده داران بین او و بین خلق او هستیم، ای زید تو را بیفزایم؟» عرض کردم: آری، فرمود: «آفرینش ما یکی و علم ما یکی و فضل ما یکی است و همگی ما نزد خدای عزوجل یکی هستیم». عرضه داشتم: مرا خبر بده از تعدادتان؟ فرمود: «ما دوازده تن هستیم این چنین پیرامون عرش پروردگارمان عزوجل در آغاز آفرینش مان بودیم، اول ما محمد اوسط ما محمد(ص) و آخر ما محمد(ص) است».
در جواب گویم: بین این حدیث و آنچه گذشت منافاتی نیست زیرا که این حدیث بیانگر متحد بودن سرشت شان است و اینکه از یک نور آفریده شده اند و در علم و فضل یکسان هستند، چنانکه اخبار دیگری نیز در این باره وارد شده است، و این منافات ندارد با اینکه بعضی از آنان از بعض دیگر از لحاظ ویژگی هایی افضل باشند، همچنان که روایاتی در افضلیت امیرمومنان(ع) از سایر ائمه معصومین (ع) وارد شده، با این حال علم این مطلب و امثال آن باید به خود آنان واگذار شود و بر ما نیست که از آن بحث کنیم، و خدای تعالی خود دانا است و نگهدار از لغزش ها است.
پایان پیام/248
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar