Manusia harus mewaspadai dirinya sendiri sehingga jangan sampai jika ia telah beriman kepada Allah swt jangan sampai ia terkena perasaan bangga diri, sombong dan takabbur.
Shabestan News Agency, agama bisa menjadi sebab sebuah persatuan dan kebersamaan atau juga bisa menjadi sebab pertikaian dan permusuhan. Hal ini jika individu di masyarakat bisa memahami agama dengan benar dan menggunakannya dengan baik dan jika tidak seperti ini maka hasil sebaliknya yang akan didapat.
Agama dapat memberikan peran positif kepada orang-orang mukmin, sementara bagi orang-orang zhalim agama dapat memberikan pengaruh negativ. Dengan demikian barang siapa yang menggunakan agama dan Al-Qur’an tidak pada tempatnya maka ia akan mengalami kerugiaan yang nyata.
Manusia harus mewaspadai dirinya sendiri sehingga jangan sampai jika ia telah beriman kepada Allah swt jangan sampai ia terkena perasaan bangga diri, sombong dan takabbur.
Sementara orang-orang mukmin alih-alih mereka berprasangka buruk kepada orang lain atau mencari-cari aib dan kesalahan orang lain, mereka malah mencari aib diri mereka sendiri, oleh karena itu barang siapa yang merasa selain dirinya adalah orang yang tidak beragama maka sesungguhnya dirinyalah yang tidak beragama.
Sebagai tambahan, berwilayah dan mencintai Ahlul Bait as merupakan kewajiban agama, kita harus bersedih karena kesedihan mereka dan bahagia atas kebahagiaan mereka, terhadap kezhaliman dan musibah yang menimpa mereka kita harus meneteskan air mata.
Kita harus selalu menjadikan hati kita agar selalu bersama Ahlul Bait as, karena hal ini merupakan pengantar kecintaan kepada mereka serta dapat menjaga diri kita agar tidak tergelincir dan menyimpang dari dosa-dosa.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، محسن اسماعیلی عضو شورای نگهبان در جلسه تفسیر نهجالبلاغه که در مجموعه فرهنگی شهدای هفت تیر برگزار شد، گفت: جامعه دیندار افزون بر اتحاد و وحدت، الفت هم دارند.
وی درباره این مساله که اگر دین سبب الفت و اتحاد است چرا دینداران دچار اختلاف هستند، عنوان کرد: دین میتواند سبب الفت و اجتماع یا اختلاف و دشمنی شود، اگر افراد جامعه از دین درک صحیح داشته و از آن استفاده درست کنند سبب الفت میشود در غیر این صورت نتیجه عکس خواهد داشت.
اسماعیلی با اشاره به مثالی اظهار داشت: دانشآموز با استعدادی که به این نقطه قوت خود مغرور شده و از آن استفاده درست نکند پیشرفت نخواهد داشت، برخی جوامع بشری هم بستر رشد را دارند اما به واسطه مغرور شدن به همین داشته چون زحمت نمیکشند عقب میمانند.
عضو شورای نگهبان با استناد به آیاتی از قرآن کریم مبنی بر اینکه قرآن شفا و رحمت برای مومنان است اما برای ستمگران عامل ضرر و خسارت است؛ ابراز کرد: دین هم چنین است به همان میزان که برای مومنان حقیقی نقش مثبت و سازنده دارد باشد برای ستمگران آثار تخریبی و منفی دارد، کسانی که از قرآن و دین سوء استفاده کنند دچار خسارت و زیان خواهند شد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در جامعه دینی که باید سرشار از دوستی و الفت باشد دشمنی وجود دارد با اشاره دو عامل، ابراز کرد: یک عامل این دشمنی درونی و اخلاقی و عامل دیگر بیرونی و سیاسی است که در نهج البلاغه تبین شده است .
اسماعیلی درباره عامل درونی و اخلاقی، گفت: عجب و خوشیفتگی اخلاق ناپسندی است که مومنان را دچار اختلاف میکند چراکه آنان با این صفات خود را برتر از دیگران دیده و از آنان فاصله میگیرند.
عضو شورای نگهبان با استناد به روایتی از امیرمومنان امام علی(ع) مبنی بر اینکه خودشیفتگی عامل دشمنی و کینهتوزی با دیگران است، ابراز کرد: عجب و خوشیفتگی سبب فاصله گرفتن افراد از یکدیگر است، در خودشیفتگی انسان از دیگران ناراضی شده و با آنان به نزاع میپردازد، و این خطر بزرگی برای جامعه دینداران است چراکه آنان را دچار دشمنی و پراکندگی میکند.
وی با استناد به روایت دیگری از امیرمومنان امام علی(ع) مبنی بر اینکه وحشتناکترین تنهایی خودشیفتگی است، اظهار داشت: انسان باید از خود مراقبت کند که اگر به خدا ایمان آورد دچار عجب، غروز و خودشیفتگی نشود، برای این منظور همواره خود را در موضع اتهام قرار داده و دیگران را تبرئه کنید.
اسماعیلی با بیان اینکه نشانه دینداری نارضایتی از خود و رضایت از دیگران است، گفت: انسان مومن به جای سوء ظن و عیب جویی از دیگران دنبال معایب خود است، افرادی که هر کس غیر خود را بیدین محسوب میکنند خود از همه بیدینتر هستند.
پایان پیام/487
وی درباره این مساله که اگر دین سبب الفت و اتحاد است چرا دینداران دچار اختلاف هستند، عنوان کرد: دین میتواند سبب الفت و اجتماع یا اختلاف و دشمنی شود، اگر افراد جامعه از دین درک صحیح داشته و از آن استفاده درست کنند سبب الفت میشود در غیر این صورت نتیجه عکس خواهد داشت.
اسماعیلی با اشاره به مثالی اظهار داشت: دانشآموز با استعدادی که به این نقطه قوت خود مغرور شده و از آن استفاده درست نکند پیشرفت نخواهد داشت، برخی جوامع بشری هم بستر رشد را دارند اما به واسطه مغرور شدن به همین داشته چون زحمت نمیکشند عقب میمانند.
عضو شورای نگهبان با استناد به آیاتی از قرآن کریم مبنی بر اینکه قرآن شفا و رحمت برای مومنان است اما برای ستمگران عامل ضرر و خسارت است؛ ابراز کرد: دین هم چنین است به همان میزان که برای مومنان حقیقی نقش مثبت و سازنده دارد باشد برای ستمگران آثار تخریبی و منفی دارد، کسانی که از قرآن و دین سوء استفاده کنند دچار خسارت و زیان خواهند شد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در جامعه دینی که باید سرشار از دوستی و الفت باشد دشمنی وجود دارد با اشاره دو عامل، ابراز کرد: یک عامل این دشمنی درونی و اخلاقی و عامل دیگر بیرونی و سیاسی است که در نهج البلاغه تبین شده است .
اسماعیلی درباره عامل درونی و اخلاقی، گفت: عجب و خوشیفتگی اخلاق ناپسندی است که مومنان را دچار اختلاف میکند چراکه آنان با این صفات خود را برتر از دیگران دیده و از آنان فاصله میگیرند.
عضو شورای نگهبان با استناد به روایتی از امیرمومنان امام علی(ع) مبنی بر اینکه خودشیفتگی عامل دشمنی و کینهتوزی با دیگران است، ابراز کرد: عجب و خوشیفتگی سبب فاصله گرفتن افراد از یکدیگر است، در خودشیفتگی انسان از دیگران ناراضی شده و با آنان به نزاع میپردازد، و این خطر بزرگی برای جامعه دینداران است چراکه آنان را دچار دشمنی و پراکندگی میکند.
وی با استناد به روایت دیگری از امیرمومنان امام علی(ع) مبنی بر اینکه وحشتناکترین تنهایی خودشیفتگی است، اظهار داشت: انسان باید از خود مراقبت کند که اگر به خدا ایمان آورد دچار عجب، غروز و خودشیفتگی نشود، برای این منظور همواره خود را در موضع اتهام قرار داده و دیگران را تبرئه کنید.
اسماعیلی با بیان اینکه نشانه دینداری نارضایتی از خود و رضایت از دیگران است، گفت: انسان مومن به جای سوء ظن و عیب جویی از دیگران دنبال معایب خود است، افرادی که هر کس غیر خود را بیدین محسوب میکنند خود از همه بیدینتر هستند.
پایان پیام/487
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar