Raudhat Al-Kaafi/Furuu‘ Al-Kaafi (Bagian 8)

BAHAGIAN KEDELAPAN

Sesiapa Yang Menghadiri Majlis Seorang Imam Dicela, Ibadat Tidak Diterima Melainkan Mengakui Wilayah Mereka A.S, Allah Tidak Menerima Ibadat Haji Melainkan Daripada Kamu Dan Lain-lain.


Sesiapa Yang Menghadiri Majlis Seorang Imam Dicela.

315. Muhammad bin Sa‘id berkata: Al-Qasim bin ‘Urwah telah memberitahuku daripada ‘Ubaid bin Zararah, daripada bapanya, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Sesiapa yang menghadiri majlis seorang Imam daripada para Imam dicela sedangkan dia mampu mengatasinya (man qa‘ada fi majlisin yusabbu fii-hi imam min al-A’immati), tetapi dia tidak melakukannya (yaqdiru ‘ala al-Intisaaf), maka Allah akan memakaikannya pakaian kehinaan di dunia dan akan mengazabkannya di akhirat (albasa-hu llahu a.w al-Dhulla fi al-Dunya wa ‘azzaba-hu fii al-Akhirati) serta menarik balik kebaikan makrifat kami daripadanya (wa salaba-hu saalah ma manna bi-hi ‘alai-hi min ma‘rifati-naa).


Ibadat Tidak Diterima Melainkan Mengakui Wilayah Mereka A.S.

316. Abu Ali al-Asy‘ari, daripada Muhammad bin Abd al-Jabbar, daripada Ibn Fadhdhal daripada Ibrahim anak saudara lelaki kepada Abu Syabl berkata: Abu Abdullah a.s mulai berkata kepadaku: Kamu telah mencintai kami sedangkan orang ramai telah membenci kami. Kamu telah membenarkan kami sedangkan orang ramai telah membohongi kami. Kamu telah mengadakan silaturahim dengan kami sedangkan orang ramai memandang sepi kepada kami. Justeru Allah menjadikan kehidupan kamu kehidupan kami, kematian kamu kematian kami.

Demi Allah, antara lelaki dan ketenangan yang akan didapatinya adalah apabila nyawanya sampai ke tempat ini-Beliau a.s telah memberi isyarat dengan tangannnya kepada halkumnya. Kemudian beliau a.s mengulangainya. Beliau a.s tidak reda sehingga beliau a.s bersumpah kepadaku dan berkata: Demi Allah, tiada tuhan melainkan Dia bahawa bapaku Muhammad bin Ali a.s telah memberitahuku mengenai perkara itu, wahai Abu Syabl, tidakkah kamu reda bahawa kamu mengerjakan solat dan mereka mengerjakan solat, maka Dia menerima solat kamu dan tidak menerima solat mereka.

Tidakkah kamu reda bahawa kamu menunaikan zakat dan mereka menunaikan zakat, maka Dia menerima zakat kamu dan menolak zakat mereka. Tidakkah kamu reda bahawa kamu mengerjakan haji dan mereka mengerjakan haji, maka Allah menerima haji kamu dan tidak menerima haji mereka. Demi Allah, solat tidak akan diterima melainkan daripada kamu (ma tuqbalu al-salatu illa min-kum), zakat tidak akan diterima melainkan daripada kamu ( wala al-zakaatu illa min-kum), haji tidak akan diterima melainkan daripada kamu (wala al-Hajj illa min-kum).

Maka bertakwalah kamu kepada Allah, kerana kamu di dalam gencatan senjata (hudnah) dan tunailah amanah. Apabila orang ramai dinilai, maka setiap kaum mengikut hawa nafsu mereka, tetapi kamu mengikut kebenaran selama kamu mentaati kami. Tidakkah para hakim, pemerintah dan golongan yang mempunyai masalah daripada mereka? Aku berkata: Ya, beliau a.s berkata: Kamu tidak mampu mengikut semua manusia, kerana mereka mengambil (pendapat) di sana sini sedangkan kamu mengambil (hukum) daripada Allah. Sesungguhnya Allah telah memilih daripada hamba-hamba-Nya Muhammad (s.a.w), maka kamu telah memilih orang yang telah dipilih oleh Allah. Bertakwalah kepada Allah, tunailah amanah kepada yang berkulit hitam atau yang berkulit putih sama ada dia seorang dari Haruriyyah[75] atau seorang dari Syam[76].


Riwayat Yang Sama.

317. Beberapa orang sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad, daripada Ibn Fadhdhal, daripada Ibrahim bin Saudara lelaki Abu Syabl, daripada Abu Abdullah a.s [meriwayatkan] seumpamanya.


Allah Tidak Menerima Ibadat Haji Melainkan Daripada Kamu.

318. Sahl bin Ziyad, daripada Muhammad bin Sinan, daripada Hammad bin Abu Talhah daripada Mu‘adh bin Kathir berkata: Aku telah melihat kepada al-Mauqif dan orang ramai bertambah padanya, maka aku mendekati Abu Abdullah a.s. dan berkata kepadanya: Sesungguhnya ahli al-Mauqif adalah ramai. Lalu Abu Abdullah a.s mengalihkan pandangannya ke arah mereka sambil berkata: Buih yang didatangi ombak dari setiap tempat, tidak, demi Allah, haji hanya untuk kamu (la, wa llahi, ma al-Hajj illa la-kum), tidak, demi Allah, Allah tidak akan menerima haji melainkan daripada kamu (la, wa llahi, ma yataqabbalu llahu illa min-kum).


Hadis Mengenai Ummu Khalid, Abu Basir Dan Kathir Al-Nuwa.

319. Al-Husain bin Muhammad al-Asy‘ari, daripada Mu‘alla bin Muhammad, daripada al-Hasan Ibn Ali al-Wasya’, daripada Abban bin Uthman, daripada Abu Basir berkata: Aku telah duduk di sisi Abu Abdullah a.s, tiba-tiba Ummu Khalid yang telah didahului oleh Yusuf bin Umar, meminta izin kepada Abu Abdullah a.s. Maka beliau a.s berkata: Adakah anda mahu mendengar percakapannya? Maka aku berkata: Ya, maka beliau a.s berkata: Sekarang aku izinnya masuk. Abu Abdullah a.s telah menjemput aku duduk bersamanya di atas bangku. Kemudian Ummu khalid masuk. Kemudian dia bercakap, tiba-tiba dia seorang wanita yang pandai bercakap, lalu dia bertanya Abu Abdullah a.s mengenai mereka berdua (Abu Bakr dan Umar), maka beliau a.s berkata kepadanya: Anda mahu mewalikan mereka berdua?

Ummu Khalid berkata: Aku akan berkata kepada Tuhanku apabila aku berjumpa dengan-Nya bahawa sesungguhnya anda telah menyuruhku mewalikan mereka berdua. Beliau a.s berkata: Ya, Ummu Khalid berkata: Sesungguhnya orang yang bersama anda di atas bangku menyuruhku supaya melepaskan diriku (al-Baraa’ah) daripada mereka berdua dan Kathir al-Nuwa menyuruhku supaya mewalikan mereka berdua, maka mana satu yang lebih baik dan lebih anda sukai? Beliau a.s berkata: Ini, demi Allah, lebih aku sukai daripada Kathir al-Nuwa dan para sahabatnya, sesungguhnya orang ini berhujah dan berkata: “Sesiapa yang tidak memutuskan menurut apa yang diturunkan Allah, maka mereka itu adalah golongan yang kafir” “Sesiapa yang tidak memutuskan menurut apa yang diturunkan Allah, maka mereka itu adalah golongan yang zalim” “Sesiapa yang tidak memutuskan menurut apa yang diturunkan Allah, maka mereka itu adalah golongan yang fasik” Surah al-Maa’dah (5): 44, 45,47.


Hadis Mengenai Fatimah A.S Semasa Ali A.S Dipaksa keluar Dari Rumahnya.

320. Daripadanya, daripada al-Mu‘alla, daripada al-Hasan, daripada Abban, daripada Abu Hasyim berkata: Apabila Ali a.s dikeluarkan, Fatimah a.s keluar di dalam keadaan meletakkan baju Rasulullah s.a.w di atas kepalanya, memegang dua tangan dua anak lelakinya sambil berkata: Apakah kaitan aku dan anda, wahai Abu Bakr, anda mahu menjadikan dua anak lelakiku yatim dan aku seorang janda, demi Allah, jika ia bukan suatu kejahatan, nescaya aku menguraikan rambutku dan aku melaung kepada Tuhanku. Maka seorang lelaki daripada mereka berkata: Anda tidak mahu ke tahap ini, kemudian aku memegang tangannya, lalu aku pergi dengannya.


Kekeramatan Fatimah A.S.

321. Abban, daripada Ali bin Abd al-‘Aziz, daripada Abd al-Hamid al-Taa’i, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Demi Allah, jika beliau a.s (Fatimah a.s) menguraikan rambutnya, nescaya mereka semuanya mati.


Kedudukan Anak Zina Terhenti Di Atas Amalannya.

322. Abban, daripada Abu Ya‘fur berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya anak zina jika dia melakukan kebaikan akan dibalas dengan kebaikan dan jika dia melakukan kejahatan akan dibalas dengan kejahatan.


Marwan Dan Bapanya Dipanggil Dengan Cicak (Al-Wazagh).

323. Abban, daripada Abd al-Rahman bin Abi Abdullah berkata: Aku telah mendengar Abu Abdullah a.s berkata: Rasulullah s.a.w telah keluar dari biliknya sementara Marwan dan bapanya sedang mencuri dengar percakapannya, maka beliau a.s berkata: Cicak anak lelaki cicak (al-Wazagh ibn al-Wazagh). Abu Abdullah a.s berkata: Semenjak hari itu, mereka melihat bahawa cicak mendengar percakapan [manusia].


Hadis ‘Aisyah Bersama Rasulullah S.A.W Mengenai Marwan.

324. Abban, daripada Zararah berkata: Aku telah mendengar Abu Ja‘far a.s berkata: Manakala Marwan dilahirkan, maka mereka membentangkannya kepada Rasulullah s.a.w supaya berdoa untuknya. Lalu mereka mengirimkannya kepada ‘Aisyah supaya baginda s.a.w berdoakan untuknya. Manakala beliau mendekatkannya kepada baginda s.a.w, maka baginda s.a.w bersabda: Kamu keluarkan dariku cicak anak lelaki cicak, Zararah berkata: Aku tidak mengetahui selain dari beliau a.s berkata: La‘ana-hu llahu.


Bani Umayyah Lebih Rapat Perhubungan Kekeluargaan Daripada Anda.

325. Abban, daripada Abd al-Rahman bin Abi Abdullah, daripada Abu al-‘Abbas al-Makki berkata: Aku telah mendengar Abu Ja‘far a.s berkata: Sesungguhnya Umar telah berjumpa dengan Amir al-Mukminin a.s, maka beliau berkata: Anda yang membaca ayat “Siapa di antara kamu yang gila” Surah al-Qalam(68): 6, menyindirku dan sahabatku?[77] Beliau a.s berkata: Kenapa tidak, aku akan memberitahu anda mengenai ayat yang telah diturunkan kepada Bani Umayyah di dalam Surah Muhammad (47): 22 “Maka apakah kiranya jika kamu berkuasa kamu akan membuat kerosakan di muka bumi dan memutuskan hubungan kekeluargaan?”. Umar berkata: Anda telah berbohong, Bani Umayyah lebih rapat hubungan kekeluargaan (ausalu li-al-Rahim) daripada anda, tetapi anda telah enggan selain dari permusuhan kepada Bani Taim, ‘Adi dan Bani Umayyah[78].


Air Yang Hampir Kepada ‘Arasy.

326. Ali bin Ibrahim, daripada Harun bin Muslim, daripada Mas‘adah bin Sadaqah daripada Abu Abdullah a.s berkata: Ali a.s telah berkata mengenai hujan pertama turun sehingga membasahi kepalanya, janggutnya dan pakaiannya. Ada orang berkata kepadanya: Wahai Amir al-Mukminin a.s, baldi, baldi (untuk menakung air), maka beliau a.s berkata: Ini adalah air yang hampir kepada ‘Arasy.

Kemudian beliau a.s berkata: Sesungguhnya di bawah ‘Arasy terdapat lautan padanya air yang menumbuhkan rezeki kepada binatang. Apabila Allah kehendaki menumbuhkannya kepada siapa yang Dia mahu, maka bagi mereka rahmat daripada-Nya untuk mereka. Kemudian Allah memberi wahyu kepada air, lalu ia menghujani apa yang Dia kehendaki dari langit ke langit sehingga ke langit dunia.

Kemudian ia mencampakkannya kepada awan dan awan menapiskannya. Lalu Allah memberi wahyu kepada angin supaya mengisarkannya dan mencairkannya. Kemudian ia membawanya kepada tempat-tempat tertentu, lalu menurunkan hujan ke atas mereka dengan mencurah-curah menurut perintah-Nya. Tiada setitik hujan yang turun melainkan malaikat bersamanya sehingga dia meletakkannya pada tempatnya. Dan tiada setitik hujan yang turun dari langit melainkan dengan bilangan tertentu dan berat tertentu melainkan hujan pada hari Taufan pada masa Nabi Nuh a.s, kerana air hujan turun dengan mencurah-curah tanpa berat tertentu dan bilangan tertentu.

Abu Abdullah a.s telah menceritakan kepadaku: Bapaku a.s telah berkata kepadaku: Amir al-Mukminin a.s berkata: Rasulullah s.a.w berkata: Sesungguhnya Allah a.w telah menjadikan awan sebagai penapis kepada hujan, ia mengalirkan kesejukan sehingga ia menjadi air supaya ia tidak memudaratkan sesuatu yang ditimpanya. Kesejukan dan petir yang kamu lihat itu adalah dendam daripada Allah a.w dan ia akan menimpa siapa yang Dia kehendaki daripada hamba-hamba-Nya. Kemudian beliau a.s berkata: Rasulullah s.a.w bersabda: Janganlah kamu membuat isyarat kepada hujan dan anak bulan (al-Hilal), kerana Allah tidak menyukainya.


Janganlah Memperbesarkan Dukacita Anda.

327. Daripada beberapa orang sahabat, daripada Sahl bin Ziyad, daripada Ali bin Asbat secara marfuu’ berkata: Amir al-Mukminin a.s telah menulis kepada ‘Abbas: Amma ba‘du, adapun kemudian daripada itu, maka sesungguhnya seorang itu bergembira selama dia tidak luput sesuatu. Dan mendukacitakannya apa yang menimpanya sekalipun dia bekerja keras. Justeru kegembiraan anda adalah amalan salih yang anda kemukakan. Dukacita anda adalah sebaliknya. Tinggalkan apa yang luput daripada anda, janganlah memperbesarkan dukacita anda ke atasnya dan apa yang telah menimpa anda daripadanya. Justeru janganlah anda terlalu bergembira, dan hendaklah rancangan anda selepas itu adalah kematian. Wa al-Salam.


Kelebihan Syi‘ah Dan Nasihat Abu Abdullah A.S.

328. Sahl bin Ziyad, daripada al-Hasan bin Ali, daripada Kiram daripada Abu al-Samit daripada Abu Abdullah a.s berkata: Aku dan Abu Ja‘far a.s telah melalui sekumpulan Syi‘ah di antara kubur dan mimbar Rasulullah s.a.w, maka aku telah berkata kepada Abu Ja‘far a.s: Syi‘ah anda dan mawaali anda, aku jadikan diriku tebusan anda, beliau a.s berkata: Di manakah mereka? Maka aku berkata: Aku melihat mereka di antara kubur dan mimbar. Beliau a.s berkata: Pergilah denganku kepada mereka, lalu beliau a.s pergi dan memberi salam kepada mereka. Kemudian beliau a.s berkata: Demi Allah, sesungguhnya aku mencintai bau-bauan kamu dan roh-roh kamu, maka tolonglah aku dengan warak dan ijtihad. Sesungguhnya tidak akan dicapai apa yang ada di sisi Allah melainkan dengan warak dan ijtihad. Apabila kamu mengimamkan seorang, maka hendaklah kamu mengikutinya. Sesungguhnya, demi Allah, kamu adalah di atas agamaku, agama bapa-bapaku Ibrahim dan Ismail, sekalipun mereka itu di atas agama mereka, maka tolonglah perkara ini dengan warak dan ijtihad.


Apabila Al-Qaim Datang Tiada Perantaraan Di Antaranya Dan Syi‘ahnya.

329. Abu Ali al-Asy‘ari, daripada al-Hasan bin Ali al-Kufi, daripada al-‘Abbas bin ‘Aamir, daripada al-Rabi‘ bin Muhammad al-Musalli, daripada Abu Rabi‘ al-Syami berkata: Aku telah mendengar Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya apabila al-Qaim datang, maka Allah menyambungkan untuk Syi‘ah kami pada pendengaran mereka dan penglihatan mereka sehingga tidak ada di antara mereka dan al-Qaim perantaraan; beliau bercakap kepada mereka, lalu mereka mendengarnya dan melihat kepadanya sedangkan beliau berada di tempatnya.


Istikharah Dengan Penuh Keredaan.

330. Beberapa orang sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad, daripada Uthman bin Isa, daripada Harun bin Kharijah, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sesiapa yang melakukan istikharah kepada Allah di dalam keadaan reda mengenai apa yang dilakukan oleh Allah kepadanya, maka Allah menjelaskan kepadanya secara putus[79].


Pertanyaan Mengenai Kemuliaan, Maruah dan Akal.

331. Sahl bin Ziyad, daripada Daud bin Mihran, daripada Ali bin Ismail al-Maithami, daripada seorang lelaki, daripada Juwairiyah bin Mashar berkata: Aku telah berada di belakang Amir al-Mukminin a.s, maka beliau a.s berkata: Wahai Juwairiyah, mereka yang bodoh itu tidak binasa melainkan dengan memukul kasut di belakang mereka, apakah yang membuat anda datang kemari? Aku berkata: Aku datang untuk bertanya anda tiga perkara: Mengenai kemulian, maruah dan akal. Beliau a.s berkata: Adapun kemuliaan (al-Syaraf) adalah orang yang dimuliakan oleh penguasa. Adapun maruah adalah pembaikan di dalam kehidupan. Adapun akal, maka sesiapa yang bertakwa kepada Allah, maka dia seorang yang berakal.


Mengenai Suhu Kepanasan Matahari Dan Bulan.

332. Sahl bin Ziyad, daripada Ali bin Hasaan, daripada Ali bin Abu al-Nuwaar, daripada Muhammad bin Muslim berkata: Aku telah berkata kepada Abu Ja‘far a.s: Aku jadikan diriku tebusan anda, apakah sebab matahari lebih panas daripada bulan? Beliau a.s berkata: Sesungguhnya Allah telah menciptakan matahari daripada cahaya api dan air yang ditapis dan disusun sehingga tujuh lapis. Kemudian Dia memakaikannya dengan pakaian daripada api, lalu ia menjadi lebih panas daripada bulan, aku berkata: Aku jadikan diriku tebusan anda, dan bulan? Beliau a.s berkata: Sesungguhnya Allah telah menciptakan bulan daripada sinaran cahaya api dan air yang ditapis dan disusun sehingga tujuh lapis, kemudian Dia memakaikannya dengan pakaian daripada air, lalu bulan menjadi lebih sejuk daripada matahari.


Sesiapa Mempunyai Hakikat Yang Tetap, Tidak Akan Berdiri Di Atas Subhat.

333. Daripada beberapa orang sahabat kami, daripada Ahmad bin Muhammad bin Khalid, daripada para sahabat kami daripada Muhammad bin al-Haitham, daripada Zaid bin Abu al-Hasan berkata: Aku telah mendengar Abu Abdullah a.s berkata: Sesiapa yang mempunyai kakikat yang tetap, tidak akan berdiri di atas subhat yang luntur sehingga dia mengetahui matlamat. Dia meminta penjelasan daripada orang yang bercakap mengenai pewaris, apakah sebab kamu jahil apa yang kamu ingkar dan apakah sebab kamu mengetahui apa yang kamu fikir jika kamu mukminin.


Kebenaran Akan Mengalahkan Kebatilan.

334. Daripadanya, daripada bapanya, daripada Yunus bin Abd al-Rahman secara marfuu’ berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Kebatilan tidak berdiri di samping kebenaran melainkan kebenaran mengalahkannya sebagaimana firman Allah di dalam Surah al-Anbiyaa’ (21):18 “Sebenarnya kami melontarkan yang hak kepada yang batil lalu yang hak itu menghancurkannya, maka dengan sertamerta yang batil itu lenyap”.


Setiap Sebab, Nasab, Kerabat, Teman Setia, Bid‘ah, Syuhbhat Akan Terputus Melainkan Apa Yang Ditetapkan Oleh Al-Qur’an.

335. Daripada bapanya secara mursal berkata: Abu Ja‘far a.s berkata: Janganlah kamu mengambil selain daripada Allah sebagai teman setia, maka kamu tidak menjadi mukminin. Sesungguhnya setiap sebab, nasab, kerabat, teman setia, bid‘ah, subhat akan terputus lagi malap sebagaimana malapnya debu di atas batu licin apabila hujan lebat melainkan apa yang ditetapkan oleh al-Qur’an.


Kami Adalah Puncak Segala Kebaikan.

336. Ali bin Muhammad bin Abdullah, daripada Ibrahim bin Ishaq, daripada Abdullah Ibn Hammad, daripada Ibn Maskan, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Kami adalah punca segala kebaikan (nahnu aslu kulli khair) dan daripada cabang-cabang kami setiap kebaikan. Di antara kebaikan adalah tauhid, solat, puasa, menahan marah, memaafi orang yang melakukan kejahatan kepadanya, kasihan belas kepada fakir, menghormati jiran, mengakui kelebihan keluarganya. Sebaliknya musuh kami adalah punca segala kejahatan (‘aduwwu-na aslu kulli syarrin). Dan daripada cabang-cabang mereka segala kejahatan dan perkara mungkar. Di antaranya pembohongan, kebakhilan, mengumpat, putus silaturahim, makan riba, makan harta anak-anak yatim tanpa hak, melampaui hudud yang diperintahkan Allah, melakukan kejahatan zahir dan batin, zina, muncuri dan keburukan lain. Justeru berbohonglah orang yang menyangka bahawa dia bersama kami sedangkan dia bergantung kepada cabang-cabang selain daripada kami (fa-kadhiba man za‘ama anna-hu ma‘anaa wa huwa muta‘alliqun bi-furuu‘i ghairi-naa).


Memadailah Apa Yang Dikurniakan Allah Kepada Anda.

337. Daripadanya, dan daripada orang lain, daripada Ahmad bin Muhammad bin Khalid, daripada Uthman Ibn Isa, daripada Khalid bin Najih, daripada Abu Abdullah a.s berkata kepada seorang lelaki: Memadailah apa yang dikurniakan Allah kepada anda. Janganlah anda melihat kepada orang selain daripada anda, janganlah anda berangan-angan apa yang anda tidak dapat mencapainya, kerana sesiapa yang bersifat memadai apa yang ada akan kenyang. Sesiapa yang tidak memadai apa yang ada tidak akan kenyang. Dan ambillah bahagian anda daripada akhirat.

Abu Abdullah a.s berkata: Perkara yang paling memberi manfaat kepada seseorang adalah cepat mengetahui keaiban dirinya daripada orang lain. Dan perkara yang paling parah adalah menyembunyikan kefakiran. Perkara yang paling sedikit dukacitanya adalah memberi nasihat kepada orang yang tidak menerimanya. Berjiran dengan orang yang tamak dan orang yang berputus asa. Janganlah anda cepat marah dan bersifat tertutup. Rendahlah diri anda dengan anggapan bahawa orang yang lebih tinggi dan mempunyai kelebihan daripada anda akan menyalahi anda. Sesungguhnya anda telah mengakui kelebihannya supaya anda tidak menyalahinya. Sesiapa yang tidak mengetahui kelebihan seseorang, maka dia adalah seorang yang kagum dengan pendapatnya sahaja.


Memadai Apa Yang Ada.

338. Beberapa orang sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad dan Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Ibn Mahbub, daripada Hisyam bin Salim berkata: Aku telah mendengar Abu Abdullah a.s berkata kepada Hamraan bin A‘yan: Lihatlah kepada orang yang di bawah anda dari segi kemampuan dan janganlah anda melihat kepada orang di atas anda dari segi kemampuan, kerana ia akan membuat anda merasa cukup dengan apa yang dikurniakan kepada anda serta anda berhak penambahan daripada Tuhan anda. Ketahuilah bahawa amalan sedikit yang berterusan di atas keyakinan itu adalah lebih baik di sisi Allah daripada amalan banyak yang bukan di atas keyakinan. Ketahuilah sesungguhnya tiada kewarakan yang lebih bermanfaat daripada qanaa‘ah yang sedikit yang akan diberi ganjaran dan tiada kejahilan yang lebih merosakkan daripada meninggi diri.


Pengertian Al-Naas, Asybaah Al-Naas Dan Al-Nisnaas.

339. Ibn Mahbub, daripada Abdullah bin Ghalib, daripada bapanya, daripada Sa‘id al-Musayyab berkata: Aku telah mendengar Ali bin al-Husain a.s berkata bahawa seorang lelaki telah datang kepada Amir al-Mukminin a.s, lalu berkata: Beritahuku jika anda seorang alim mengenai al-Naas (manusia), asybaah al-Naas (orang yang menyerupai manusia) dan mengenai al-Nisnaas? Maka Amir al-Mukminin a.s berkata: Wahai Husain, berilah jawapan kepada lelaki ini.

Al-Husain a.s berkata: Adapun kata-kata anda: Beritahuku mengenai al-Naas, maka kamilah al-Naas sebagaimana firman Allah di dalam Surah al-Baqarah (2):199 “Kemudian bertolaklah kamu dari tempat bertolaknya golongan banyak (al-Naas))”, maka Rasulullah s.a.w adalah al-Naas (orang banyak) di dalam ayat tersebut. Adapun kata-kata anda mengenai asybaah al-Naas, maka merekalah Syi‘ah kami, merekalah mawaali kami dan mereka daripada kami. Justeru Ibrahim a.s berkata: “Maka sesiapa yang mengikutiku, maka sesungguhnya orang itu termasuk golonganku” Surah Ibrahim (14): 36. Adapun kata-kata anda mengenai al-Nisnaas, maka mereka adalah orang ramai (al-Sawaad al-A‘zam). Beliau a.s telah memberi isyarat dengan tangannya kepada kumpulan orang ramai. Kemudian beliau a.s berkata: “Mereka itu tidak lain hanyalah seperti binatang ternak, bahkan mereka lebih sesat jalannya (dari binatang ternak itu). Surah al-Furqaan (25): 44.


Soalan Sudair Kepada Abu Ja‘far A.S Mengenai Abu Bakr Dan Umar.

340. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Hannan bin Sudair dan Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Muhammad bin Ismail, daripada Hannan bin Sudair, daripada bapanya berkata: Aku telah bertanya Abu Ja‘far a.s mengenai mereka berdua (Abu Bakr dan Umar)? Maka beliau a.s berkata: Wahai Abu al-Fadhl, demi Allah, tiada seorang yang mati daripada kami melainkan dia memarahi ke atas mereka berdua (wa llahi, ma maata min-naa mayyitun qat illa saakhitan ‘alai-himaa) dan tiada seorang daripada kami pada hari ini melainkan memarahi ke atas mereka berdua yang mana orang tua kami berwasiat kepada yang kecil kami.

Sesungguhnya mereka berdua telah menzalimi kami akan hak kami (inna-humaa zalama-naa haqqa-naa), menegah kami akan fai’ kami. Mereka berdua adalah orang pertama yang menaiki tengkuk-tengkuk kami (kaanaa awwalu man rakiba a‘naaqa-naa), membuka arus air ke atas kami di dalam Islam yang mana ia tidak boleh ditutup kembali (bathaqaa ‘alai-na bathqan fi al-Islam la yaskuru abadan) sehingga datang al-Qaim atau seorang daripada kami bercakap. Kemudian beliau a.s berkata: Demi Allah, jika al-Qaim datang atau jurucakap kami bercakap, nescaya beliau akan menzahirkan urusan mereka berdua[80] yang tersembunyi dan akan menyembunyikan urusan mereka berdua yang zahir. Demi Allah, tiada bala dan peristiwa yang berlaku kepada kami Ahlu al-Bait melainkan mereka berdualah telah meletakkan asasnya. Justeru tu, laknat Allah, laknat para malaikat dan laknat semua manusia ke atas mereka berdua.


Manusia Selepas Nabi S.A.W Telah Murtad Melainkan Tiga Orang.

341. Hanan, daripada bapanya, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Sesungguhnya manusia adalah ahli riddah (murtad) selepas Nabi (s.a.w) melainkan tiga, maka aku berkata: Siapakah yang tiga itu? Maka beliau a.s berkata: Al-Miqdad bin al-Aswad, Abu Dhar al-Ghifari dan Salman al-Farisi rahmatu llahi wa abarakatuhu alai-him. Kemudian orang ramai diketahui (kembali kepada Islam) selepas itu[81].

Beliau a.s berkata: Mereka itulah yang menghadapi segala kesusahan dan enggan memberi baiah [kepada Abu Bakr] sehingga mereka mendatangi Amir al-Mukminin a.s yang dipaksa, lalu beliau a.s memberi baiah [kepada Abu Bakr]. Firman Allah di dalam Surah Ali Imran (3): 144 “Muhammad itu tidak lain hanyalah seorang rasul, sungguh telah berlalu sebelumnya beberapa orang rasul. Apakah jika dia wafat atau dibunuh kamu berbalik ke belakang, maka ia tidak dapat mendatangkan mudharat kepada Allah sedikitpun; dan Allah akan memberi balasan kepada orang yang bersyukur”.


Sabda Rasulullah S.A.W Pada Hari Pembukaan Makkah.

342. Hanan, daripada bapanya, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Rasulullah s.a.w telah menaiki mimbar [masjid] pada hari pembukaan Makkah bersabda: Sesungguhnya Allah telah menghilangkan daripada kamu keangkuhan dan kemegahan Jahiliyah dengan moyang-moyang mereka. Sesungguhnya kamu daripada Adam dan Adam daripada tanah, sesungguhnya sebaik-baik hamba Allah adalah hamba yang bertakwa kepada-Nya. Sesungguhnya bahasa Arab bukan bab bapa (waalid), malah ia adalah lidah yang bercakap. Sesiapa yang mengabaikan amalannya, maka dia tidak akan sampai darjatnya. Sesungguhnya setiap darah pada masa Jahiliyah adalah di bawah tapak kakiku ini sehingga hari Kiamat.


Mengenai Taubat Anak-Anak Ya‘qub Dan Mereka Bukan Semuanya Nabi.

343. Hanan, daripada bapanya, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Aku telah berkata kepadanya: Tidakkah anak-anak lelaki Ya‘qub para nabi? Beliau a.s berkata: Tidak, tetapi mereka adalah keturunan (asbaat) anak-anak para nabi, mereka tidak meninggal dunia melainkan mereka bahagia, bertaubat dan mengingati apa yang mereka telah lakukan, tetapi dua orang syeikh (Abu Bakr dan Umar) telah meninggal dunia tanpa bertaubat dan tanpa mengingati apa yang mereka berdua lakukan kepada Amir al-Mukminin a.s (faaraqaa al-Dunya wa lam yatuubaa wa lam yatazakkaraa maa sana‘aa bi-amir al-Mu’minin a.s), maka di atas mereka berdua laknat Allah, laknat para malaikat dan laknat seluruh manusia (fa-‘alai-himaa la’natu llahi wa al-Malaa’ikati wa al-Naasi ajma‘iin).


Hadis Mengenai Semut Dan Nabi Sulaiman A.S

344. Hanan, daripada Abu al-Khattab, daripada al-‘Abd al-Salih a.s[82] berkata: Sesungguhnya orang ramai telah ditimpa kemarau yang panjang pada masa Sulaiman bin Daud a.s, lalu mereka mengadu kepadanya dan meminta beliau a.s berdoa supaya turun hujan, maka beliau a.s berkata kepada mereka: Apabila solat pagi dilakukan, maka urusan akan menyusul. Apabila beliau a.s mengerjakan solat pagi, maka beliau a.s pun pergi dan merekapun pergi. Tiba-tiba pada pertengahan jalan terserempak dengan seekor semut sedang mengangkat tangannya ke langit dan dua kakinya di bumi berdoa: Wahai Tuhanku, Sesungguhnya kami adalah di kalangan makhluk-Mu, kami tidak terlepas daripada rezeki-Mu. Oleh itu, janganlah Engkau membinasakan kami dengan dosa-dosa anak Adam. Maka Sulaiman a.s berkata: Kembalilah kamu semua, hujan akan diturunkan ke atas kita dengan doa orang lain. Lalu hujan turun pada tahun itu lebih lebat daripada tahun-tahun sebelumnya.


Allah Mempunyai Hamba-Hamba Yang Dirahmati Dan dilaknati.

345. Beberapa sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad, daripada Musa bin Ja‘far daripada ‘Umru bin Sa‘id, daripada Khalf bin Isa, daripada Abu al-Mada‘ini, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Sesungguhnya bagi Allah hamba-hamba yang hidup senang bersama orang ramai. Mereka di dalam ibadat kepada-Nya sepertilah kedudukan titisan air hujan. Dan bagi Allah hamba-hamba yang dilaknati yang orang ramai tidak hidup bersama mereka dan mereka pula tidak hidup bersama orang ramai. Mereka di dalam ibadat kepada-Nya sepertilah kedudukan belalang yang hinggap di atas segala sesuatu.


Bersabar Di Dalam Negara Yang Batil.

346. Al-Husain bin Muhammad dan Muhammad bin Yahya daripada Muhammad bin Salim Ibn Abi Salmah, daripada al-Hasan bin Syadhan al-Wasiti berkata: Aku telah menulis surat kepada Abu al-Hasan al-Ridha a.s mengadu mengenai sikap dingin Ahli Wasid terhadapku dan kumpulan Uthmaniyyah yang menyakitiku. Lalu beliau a.s menulis dengan khatnya: Sesungguhnya Allah telah mengambil perjanjian (al-Miithaaq) para wali-Nya supaya bersabar di dalam negara batil. Justeru bersabarlah bagi hukuman Tuhan anda. Jika datang penghulu segala makhluk, nescaya mereka berkata: “Aduhai celakalah kami! Siapakah yang membangkitkan kami dari tempat (tidur) kami? Inilah yang dijanjikan Yang Maha Pemurah dan benarlah para rasul-Nya” Surah Yaasin(36): 52.


Kelebihan Makrifatullah.

347. Muhammad bin Sali bin Abu Salmah, daripada Ahmad bin al-Riyan, daripada bapanya, daripada Jamil bin Darraaj, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sekiranya manusia mengetahui kelebihan makrifat Allah, nescaya mereka tidak memanjangkan mata mereka kepada kesenangan kehidupan di dunia yang Allah kurniakan kepada musuh-musuh-Nya. Dunia di sisi mereka adalah lebih kecil dari apa yang mereka pijak dengan kaki mereka, nescaya mereka menikmati kelebihan makrifat Allah, bersedap-sedap dengan kelazatan orang yang sentiasa di taman-taman syurga bersama para wali Allah.


Mengenai Kejadian Nyamuk.

348. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad bin ‘Ais, daripada Sa‘id bin Jinah, daripada sebahagian sahabat kami, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Allah tidak menciptakan makhluk yang lebih kecil daripada nyamuk[83] [sebagai perumpamaan] meskipun kunang-kunang adalah lebih kecil daripada nyamuk, tetapi kami menamakannya kelip-kelip. Bentuknya seperti gajah, tetapi ia mempunyai dua sayap.


Mengenai Firman Allah Surah Al-Anfaal (8): 24 “Wahai golongan yang beriman, penuhilah seruan Allah dan seruan Rasul”

349. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad bin Isa, daripada Muhammad bin Khalid dan al-Husain bin Sa‘id, daripada al-Nadhar bin Suwaid, daripada Yahya al-Halabi, daripada Abdullah bin Maskan, daripada Zaid bin al-Walid al-Khasy‘ami, daripada Abu Rabi‘ al-Syami berkata: Aku telah bertanya Abu Abdullah a.s mengenai firman Allah di dalam Surah al-Anfaal (8): 24 “Wahai golongan yang beriman, penuhilah seruan Allah dan seruan Rasul apabila Rasul menyeru kamu kepada suatu yang memberi kehidupan kepada kamu”. Beliau a.s berkata: Ayat ini diturunkan mengenai wilayah Ali a.s.

Aku telah bertanya kepadanya mengenai firman Allah di dalam Surah al-An‘aam (6): 59 “dan tiada sehelai daun yang gugur melainkan Dia mengetahuinya dan tidak jatuh sebutir bijipun dalam kegelapan bumi dan tidak sesuatu yang basah atau yang kering, melainkan tertulis di dalam kitab yang nyata”. Abu Abdullah a.s berkata: Daun (al-Waraqah) itu adalah keguguran. Sebutir biji (al-habbat) adalah anak. Kegelapan malam (zulumaat al-Ardh) adalah rahim-rahim wanita (al-Arhaam). Yang basah (ratbin) adalah apa yang boleh menghidupkan manusia. Dan apa yang kering (yaabis) apa yang dia terima. Semuanya di dalam imam mubin[84].

Aku telah bertanya kepadanya mengenai firman Allah di dalam Surah al-Ruum (30): 42 “Katakanlah: “Adakanlah perjalanan di muka bumi dan perhatikanlah bagaimana kesudahan golongan yang dahulu”. Beliau a.s berkata: Apa yang dimaksudkan dengannya ialah: Perhatikanlah di dalam al-Qur’an, maka kamu akan mengetahui bagaimanakah kesudahan golongan yang dahulu dan apa yang ia ceritakan kepada kamu mengenainya.

Aku bertanya kepadanya mengenai firman Allah di dalam Surah al-Saafaat (37): 137-8 “Sesungguhnya kamu benar-benar akan melalui mereka di waktu pagi dan di waktu malam. Maka apakah kamu tidak memikirkan?”. Beliau a.s berkata: Kamu benar-benar melalui mereka di dalam al-Qur’an, apabila kamu membaca al-Qur’an. Justeru bacalah apa yang telah diceritakan oleh Allah kepada kamu mengenai cerita mereka.


Hormatilah Diri Anda Dan Jauhilah Daripada Pelaku Bid‘ah.

350. Daripadanya, daripada Ibn Maskan, daripada seorang lelaki ahli al-Jabl tanpa menamakannya berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Hormatilah diri anda sendiri dan jauhilah daripada pelaku bid‘ah, tiada janji untuknya, tiada amanah, tiada pelepasan dan tiada perjanjian setia dengannya. Berhati-hatilah sekalipun dia seorang yang paling anda percaya kepadanya, kerana manusia adalah musuh segala nikmat.


Kamu Tidak Mampu Melakukan Keadilan Sekalipun Beberapa Ketika.

351. Yahya al-Halabi, daripada Abu al-Mustahall, daripada Sulaiman bin Khalid berkata: Abu Abdullah a.s telah bertanyaku, lalu beliau a.s berkata: Apakah yang membawa kamu kepada tempat yang kamu telah meletakkan Zaid? Aku berkata: Tiga perkara: Pertama, sedikit orang yang bersama kami; iaitu lapan orang. Kedua, kami khuatir kegiatan kami didedahkan pada waktu pagi berikutnya. Ketiga, beliau pernah tidur di tempat tersebut, maka beliau a.s berkata: Berapa jauh ke Furat dari tempat kamu meletakkannya padanya? Aku berkata: Sejauh lontaran batu. Beliau a.s berkata: Subhana llah, kenapa kamu tidak menutupnya dengan besi dan mencampakkannya ke Furat, ia adalah lebih baik.

Maka aku berkata: Aku jadikan diriku tebusan anda, tidak, kami tidak mampu melakukannya. Beliau a.s berkata: Di atas dasar apakah kamu telah keluar bersama Zaid? Aku berkata: Mukminin, maka beliau a.s berkata: Siapakah musuh kamu? Aku berkata: Golongan kafir, maka beliau a.s berkata: Sesungguhnya aku dapati di dalam kitab Allah “Apabila kamu bertemu dengan golongan kafir (di medan perang) maka pacunglah batang leher mereka. Sehingga kamu telah mengalahkan mereka, maka tawanlah mereka dan setelah itu kamu boleh membebaskan mereka atau menerima tebusan sehingga perang berhenti” Surah Muhammad (47): 4. Maka kamu telah mula meninggalkan orang yang kamu tawan, Subhana llah, kamu tidak mampu melakukan keadilan sekalipun beberapa ketika.


Penyerahan Tugas Menemui Umat Kepada Para Imam A.S.

352. Yahya al-Halabi, daripada Harun bin Kharijah, daripada Abu Basir, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya Allah a.w telah memaafi Nabi kami bertemu dengan umatnya sebagaimana para nabi lain bertemu dengan umat-umat mereka, kemudian beliau s.a.w telah menyerahkan perkara itu kepada kami (wa ja ‘ala dhalika ‘alai-naa)[85].


Perang Terhadap Rasulullah S.A.W Lebih Jahat Atau Perang Tehadap Ali A.S Lebih Jahat?

353. Yahya, daripada Abdullah bin Maskan, daripada Dharis berkata: Orang ramai telah bertengkar di sisi Abu Ja‘far a.s, maka sebahagian mereka berkata: Perang terhadap Ali adalah lebih jahat daripada perang terhadap Rasulullah s.a.w (harbu ‘Ali syarrun min harb ‘ala rasulillah s.a.w). Sebahagian yang lain berkata: Perang terhadap Rasulullah s.a.w adalah lebih jahat daripada perang terhadap Ali a.s (harb rasulullah s.a.w syarrun min harb ‘Ali a.s). Abu Ja‘far a.s telah mendengar pertengkaran mereka, lalu berkata: Apakah yang kamu kata? Mereka berkata: Aslaha-ka llahu, kami telah bertengkar mengenai perang terhadap Rasulullah s.a.w dan perang terhadap Ali a.s, maka sebahagian kami berkata: Perang terhadap Ali a.s adalah lebih jahat daripada perang terhadap Rasulullah s.a.w.

Sebahagian kami berkata: Perang terhadap Rasulullah s.a.w adalah lebih jahat daripada perang terhadap Ali a.s. Maka Abu Ja‘far a.s berkata: Tidak, malah perang terhadap Ali a.s adalah lebih jahat daripada perang terhadap Rasulullah (s.a.w), maka aku berkata kepadanya: Aku jadikan diriku tebusan anda, adakah perang terhadap Ali lebih jahat daripada perang terhadap Rasulullah s.a.w? Beliau a.s berkata: Ya, aku akan memberitahu anda mengenainya, sesungguhnya perang terhadap Rasulullah (s.a.w) dilakukan oleh mereka yang tidak mengakui Islam (inna harb rasulillah s.a.w lam yuqirru bi al-Islam) dan sesungguhnya perang terhadap Ali a.s dilakukan oleh mereka yang telah mengakui Islam, kemudian mereka mengingkarinya (inna harb ‘Ali a.s aqarruu bi al-Islam thumma jahaduu-hu)[86].


Mengenai Firman Allah Surah al-Anbiyaa’ (21): 84 “Dan kami kembalikan keluarganya kepadanya dan kami lipat gandakan bilangan mereka”

354. Yahya bin Imran, daripada Harun bin Kharijah, daripada Abu Basir, daripada Abu Abdullah a.s mengenai firman Allah di dalam Surah al-Anbiyaa’ (21): 84 “Dan kami kembalikan keluarganya kepadanya dan kami lipat gandakan bilangan mereka”, aku berkata: Anak-anaknya bagaimana dibawa datang bersama mereka? Beliau a.s berkata: Allah telah menghidupkan untuknya anak-anaknya yang telah mati sebelum itu dengan ajal-ajal mereka seperti golongan yang telah mati pada hari itu.


Mengenai Firman Allah Surah Yunus (10): 27 “Seakan-akan muka mereka ditutupi dengan kepingan-kepingan malam yang gelap gelita”

355. Yahya bin al-Halabi, daripada al-Muthanna, daripada Abu Basir, daripada Abu Abdullah a.s mengenai firman Allah di dalam Surah Yunus (10): 27 “Seakan-akan muka mereka ditutupi dengan kepingan-kepingan malam yang gelap gelita”, beliau a.s berkata: Jika anda melihat ke dalam rumah, maka ia bertambah gelap pada waktu malam dari di luarnya. Begitulah mereka bertambah hitam.


Semua Manusia Binasa Melainkan Tiga Orang.

356. Al-Husain bin Muhammad, daripada al-Mu‘alla bin Muhammad, daripada al-Wasya’, daripada Abban bin Uthman, daripada al-Harith bin al-Mughirah berkata: Aku telah mendengar Abd al-Malik bin A‘yan sedang bertanya Abu Abdullah a.s sehingga beliau berkata: Jikalaulah begitu, maka binasalah manusia (halaka al-Naasu idhan), Abu Abdullah a.s berkata: Ya, wahai Ibn A‘yan, maka binasalah semua manusia (fa-halaka al-Naasu ajma‘uun). Aku berkata: Mereka di timur dan mereka di barat? Beliau a.s berkata: Sesungguhnya ia telah dibuka dengan kesesatan, demi Allah, mereka telah binasa melainkan tiga orang[87] (inna-haa futihat bi-dhalaal ayyi wa llahi la-halaku illaa thalaathatan).


Hakikat Keimanan.

357. Muhammad bin Yahya, daripada Muhammad bin al-Husain, daripada Ishaq bin Yazid, daripada Mihran, daripada Abban bin Taghlab dan beberapa orang daripada mereka telah berkata: Kami telah duduk di sisi Abu Abdullah a.s, maka beliau a.s berkata: Seorang hamba tidak berhak mendapat hakikat iman sehingga maut lebih dicintai olehnya daripada hidup, sakit lebih dicintai olehnya daripada sihat, kefakiran lebih dicintai olehnya daripada kekayaan, kamu begitulah hendaknya. Mereka berkata: Tidak, demi Allah, Allah telah menjadikan kami tebusan anda. Perasaan putus asa telah berlaku pada hati mereka. Apabila beliau a.s melihat keadaan mereka sedemikian, lalu beliau a.s berkata: Adakah seorang daripada kamu bergembira jika ia dipanjangkan umur mengikut kadar tertentu, kemudian dia mati bukan di dalam keadaan ini atau dia mati di dalam keadaan ini? [88]

Mereka berkata: Malah dia mati di atas keadaan ini sekarang juga, maka beliau a.s berkata: Aku melihat maut lebih dicintai oleh kamu daripada hidup. Kemudian beliau a.s berkata: Adakah seorang daripada kamu bergembira jika dia hidup tidak ditimpa mana-mana penyakit dan kesakitan sehingga dia mati bukan di dalam keadaan ini? Mereka berkata: Tidak, wahai anak lelaki Rasulullah, maka beliau a.s berkata: Maka aku melihat sakit adalah lebih dicintai oleh kamu daripada sihat. Kemudian beliau a.s berkata: Adakah seorang daripada kamu bergembira jika dapat memiliki dunia sedangkan dia mati bukan di dalam keadaan ini? Mereka berkata: Tidak, wahai anak lelaki Rasulullah, maka beliau a.s berkata: Maka aku melihat kefakiran lebih dicintai oleh kamu daripada kekayaan[89].


Jika Anda Menyalahiku Di Dalam Amalanmu, Maka Besok Janganlah Kamu Bermalam Bersamaku Di Rumahku.

358. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada al-Hasan bin Ali, daripada Hammad al-Laham, daripada Abu Abdullah a.s bahawa bapanya berkata: Wahai anak lelakiku, sesungguhnya jika anda menyalahiku di dalam amalanmu, maka besok janganlah kamu bermalam bersamaku di rumahku. Kemudian beliau a.s berkata: Allah enggan satu kaum melantik satu kaum yang menyalahi mereka di dalam amalan mereka, bermalam bersama mereka pada hari Kiamat, tidak sekali-kali, demi Tuhan Ka‘bah.


Hanya Kami Dan Syi‘ah Kami Yang Beragama Dengan Agama Ibrahim A.S.

359. Al-Husain bin Muhammad al-Asy‘ari, daripada Mu‘alla bin Muhammad, daripada al-Wisya’, daripada Muhammad bin al-Fudhail, daripada Abu Hamzah berkata: Aku telah mendengar Abu Ja‘far a.s berkata: Tidak seorangpun yang beragama dengan agama Ibrahim a.s melainkan kami dan Syi‘ah kami. Tiada petunjuk orang yang mendapat petunjuk daripada umat ini melainkan dengan kami, tiada kesesatan orang yang telah sesat daripada umat ini melainkan dengan kami[90].


Allah Lebih Mulia Dari Membuatkan Hamba-Nya Bersusah Hati.

360. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Ibn Abi ‘Umair, daripada Ali bin ‘Atiyyah, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Aku telah berada di sisinya, seorang lelaki telah bertanya beliau a.s mengenai seorang lelaki yang membuatkannya marah, adakah Allah mengambil kira perbuatannya? Maka beliau a.s berkata: Allah lebih mulia dari melakukannya ke atas hamba-Nya. Dan pada naskhah Abu al-Hasan yang pertama a.s tertulis: Allah lebih mulia dari membuat hamba-Nya bersusah hati.


Amalan Umat Dibentangkan Kepada Rasulullah S.A.W.

361. Ali, daripada bapanya, daripada Ibn Abi ‘Umair, daripada Muhammad bin Abu Hamzah dan orang lain, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Rasulullah s.a.w bersabda: Sesungguhnya bagi kamu di dalam masa hidupku kebaikan dan di dalam kematianku kebaikan. Ada orang bertanya: Wahai Rasulullah, adapun kehidupan anda kami telah mengetahuinya, apakah bagi kami di dalam kematian anda? Maka baginda s.a.w bersabda: Adapun pada masa hidupku, maka sesungguhnya Allah berfirman “Dan Allah sekali-kali tidak akan mengazab mereka, sedang kamu berada di antara mereka” Surah al-Anfaal (8): 33. Adapun pada kematianku, maka amalan kamu akan dibentangkan kepadaku, maka aku akan memohon ampun untuk kamu.


Orang Yang Menuntut Bukan Haknya Adalah Pembohong.

362. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Ibn Abi ‘Umair, daripada Hisyam bin Salim berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya orang yang menuntut bukan haknya di dalam urusan ini (khilafah) adalah pembohong sehingga syaitan perlu untuk membohonginya[91].


Kedatangan Ali Bin Al-Husain Untuk Menziarah Al-Husain A.S.

363. Ali bin Muhammad, daripada Salih bin Abi Hammad, daripada Ali bin Abi al-Hikam, daripada Malik bin ‘Atiyyah, daripada Abu Hamzah berkata: Sesungguhnya pertama kali aku mengenali Ali bin al-Husain a.s manakala aku melihat seorang lelaki memasuki dari pintu al-Fail, lalu dia mengerjakan solat empat rakaat. Maka aku mengikutinya sehingga dia mendatangi Bi’r al-Rukat iaitu berdekatan rumah Salih bin Ali. Tiba-tiba aku terserempak dengan dua ekor unta betina yang ditambat bersamanya oleh seorang budak hitam, maka aku berkata kepadanya: Siapakah ini? Dia berkata: Ini adalah Ali bin al-Husain a.s. Aku mendekatinya, lantas aku memberi salam kepadanya dan berkata kepadanya: Apakah yang membuat anda datang di negeri[92] di mana bapa anda[93] dan datuk anda dibunuh? Maka beliau a.s berkata: Aku telah menziarahi bapaku dan aku mengerjakan solat di masjid ini. Kemudian beliau a.s berkata: Inilah bahagian mukanya a.s.


Turunnya Firman Allah Surah Al-Israa’ (17): 33 “Dan sesiapa dibunuh secara zalim”

364. Daripadanya, daripada Salih, daripada al-Hijal, daripada beberapa sahabatnya, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Aku telah bertanya kepadanya mengenai firman Allah di dalam Surah al-Israa’ (17): 33 “Dan sesiapa dibunuh secara zalim, maka sesungguhnya Kami telah memberi kekuasaan kepada ahli warisnya, tetapi janganlah ahli waris melampaui batas di dalam pembunuhan”, beliau a.s berkata: Ayat ini di turunkan mengenai al-Husain bin Ali a.s. Sekiranya seluruh penduduk bumi terbunuh kerananya, maka ia bukanlah melampaui batas di dalam pembunuhan[94].


Kisah Ikan Paus.

365. Daripadanya, daripada Salih, daripada beberapa sahabatnya, daripada Abd al-Samad bin Basyir, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya ikan paus yang membawa bumi telah merahsiakan pada dirinya bahawa sesungguhnya dia membawa bumi dengan kekuatannya, lalu Allah mengutus kepadanya seekor ikan paus yang lebih pendek daripada sejengkal, kemudian memasuki ke dalam lubang hidungnya, lalu ia tidak sedarkan diri selama empat puluh hari. Kemudian Allah telah mengasihaninya dan merahmatinya, lalu ikan paus kecil keluar. Apabila Allah mahu bumi bergegar, Dia mengutus ikan paus kecil itu kepada ikan paus yang besar. Maka apabila dia melihatnya, ia merasa terancam, lalu ia menggegarkan bumi[95].


Gegaran Bumi.

366. Daripadanya, daripada salih, daripada Muhammad bin Sinan, daripada Ibn Maskan, daripada Abu Bakr al-Hadhrami, daripada Tamim bin Hatim berkata: Kami telah berada bersama Amir al-Mukminin a.s, maka bumi telah bergegar, lalu beliau a.s menggerakkan tangannya memberi inspirasi kepadanya dan berkata: Diamlah, apakah terjadi kepada anda. Kemudian beliau a.s berpaling kepada kami dan berkata: Jika ia sebagaimana difirmankan oleh Allah, nescaya ia menyahutiku, tetapi ia bukanlah begitu.


Sesiapa Mencintai Kamu Sebagai Penganut Syi‘ah, Akan Masuk Syurga.

367. Abu Ali al-Asy‘ari, daripada Muhammad bin Abd al-Jabbar, daripada Safwan bin Yahya, daripada Abu al-Yasa‘, daripada Abu Syabl Safwan berkata: Aku tidak mengetahui selain aku telah mendengar daripada Abu Syabl berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Sesiapa yang mencintai kamu sebagai penganut Syi‘ah (man ahabba-kum ‘alaa maa antum ‘alai-hi), akan masuk syurga sekalipun dia tidak berkata sebagaimana kamu berkata (dakhala al-Jannata wa in-lam yaqul kamaa taquuluun)[96].


Khutbah Amir Al-Mukminin A.S Selepas Peperangan Jamal.

368. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad bin Isa, daripada al-Hasan bin Mahbub, daripada Muhammad bin al-Nu‘man Abu Ja‘far al-Ahwal, daripada Salam bin al-Mustanir, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Sesungguhnya Amir al-Mukminin a.s telah berkata: Apabila selesai kisah di antaranya dan di antara Talhah, al-Zubair dan ‘Aisyah di Basrah, lalu beliau a.s menaiki mimbar, memuji Allah dan berselawat kepada Rasulullah s.a.w:

Wahai manusia, sesungguhnya dunia adalah manis lagi menarik, memfitnahkan manusia dengan berbagai syahwat dan menghiasi mereka dengan perkara yang cepat. Demi Allah, ia akan memperdayakan orang yang mengangan-angankannya, meninggalkan orang yang mengharapkannya, mewariskan penyesalan dan dukacita kepada mereka disebabkan perlumbaan, hasad dan kezaliman mereka terhadap ahli agama, permusuhan dan keangkuhan. Demi Allah, mereka tidak dapat hidup di dalam nikmat Allah di dunia tanpa ketakwaan dan kesyukuran kepada-Nya. Allah akan menghilangkan nikmat tersebut daripada mereka jika mereka mengabaikannya tanpa sebarang usaha dan kesyukuran. Sesungguhnya Allah berfirman di dalam Surah al-Ra‘d (13):11 “Sesungguhnya Allah tidak merobah keadaan sesuatu kaum sehingga mereka merobah keadaan yang ada pada diri mereka sendiri. Dan apabila Allah menghendaki keburukan terhadap sesuatu kaum, maka tiada yang dapat menolaknya; dan sekali-kali tiada pelindung bagi mereka selain Dia”.

Sekiranya ahli maksiat apabila mereka khuatir kehilangan nikmat Allah, akibat pembalasan-Nya, maka mereka yakin bahawa itu semuanya daripada Allah kerana perbuatan mereka sendiri, lalu mereka bertaubat, takut kepada Allah dengan keikhlasan niat mereka dan pengakuan terhadap dosa-dosa mereka serta kejahatan mereka, nescaya Dia memaafkan mereka daripada segala dosa dan mengembalikan nikmat kepada mereka. Kemudian Dia mengembalikan kepada mereka segala urusan dan nikmat yang hilang.

Justeru bertakwalah kepada Allah, wahai manusia dengan sebenar-benar takwa, lahirlah perasaan takut kepada Allah, perkuatkan keyakinan, bertaubatlah kepada-Nya daripada keburukan godaan syaitan; memerangi Uli al-Amr dan ahli ilmu selepas Rasulullah s.a.w, bersepakat di dalam memecah-belahkan jemaah[97] dan mengeruhkan hubungan silaturahim. Sesungguhnya Allah berfirman di dalam Surah al-Syuura (42): 25 “Dan Dialah yang menerima taubat dari hamba-hamba-Nya dan memaafi kesalahan-kesalahan dan mengetahui apa yang kamu kerjakan”.


Kesederhanaan Amir Al-Mukminin A.S.

369. Beberapa orang sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad, daripada al-Hasan bin Ali bin Uthman berkata: Abu Abdullah al-Mada’ini telah memberitahuku, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya Allah telah menciptakan satu bintang di langit ke tujuh, maka Dia telah menciptakannya daripada air yang sejuk dan enam bintang yang berjalan (al-Jaariyaat) daripada air yang panas. Iaitu bintang para nabi dan para wasi. Iaitu bintang Amir al-Mukminin a.s. Dia memerintahkan supaya ia keluar dari dunia, dan zuhud padanya. Dia memerintahkan supaya ia [ tidur] bertilamkan tanah, berbantalkan batu, memakai pakaian yang kasar, memakan makanan yang paling sederhana. Allah tidak menciptakan satu bintang yang lebih hampir kepada-Nya daripadanya.


Takbir Mimpi Ali Al-Ridha A.S

370. Al-Husain bin Ahmad bin Hilal, daripada Yasir al-Khadim berkata: Aku telah berkata kepada Abu al-Hasan al-Ridha a.s bahawa aku telah melihat dalam tidurku seolah-olah satu sangkar mempunyai tujuh belas kaca. Tiba-tiba sangkar itu terjatuh, lalu kaca-kaca itu pecah, maka beliau a.s berkata: Jika mimpi anda benar, maka seorang lelaki daripada keluargaku akan keluar memiliki tujuh belas hari, kemudian dia mati. Maka Muhammad bin Ibrahim di Kufah telah keluar bersama Abu al-Saraaya, lalu dia tinggal selama tujuh belas hari, kemudian dia mati.


Sekiranya Harun Mengambil Seurat Rambutku Dari Kepalaku, Maka Aku Bukan Serorang Imam.

371. Daripadanya, daripada Ahmad bin Hilal, daripada Muhammad bin Sinan berkata: Aku telah berkata kepada Abu al-Hasan al-Ridha a.s pada masa pemerintahan Harun bahawa sesungguhnya anda telah memasyhurkan diri anda di dalam urusan khilafah dan anda menduduki majlis bapa anda sedangkan pedang Harun mengeluarkan darah, maka beliau a.s berkata: Sabda Rasulullah s.a.w telah menarikku kepada perkara ini: Sekiranya Abu Jahl mengambil seurat rambutku dari kepalaku, maka saksikanlah bahawa aku bukanlah seorang nabi dan aku berkata kepada kamu bahawa sekiranya Harun mengambil seurat rambutku dari kepalaku, maka saksikanlah bahawa sesungguhnya aku bukanlah seorang imam.


Kisah Hamba Perempuan Al-Zubair; Salasilah Umar Dan Kisah Lelaki Al-‘Aqili.

372. Daripadanya, daripada Ahmad, daripada Zar‘ah, daripada Samamaa‘ah berkata: Seorang lelaki daripada anak-anak Umar bin al-Khattab telah mengganggu seorang hamba perempuan milik seorang lelaki Bani ‘Aqil, maka dia berkata kepada pemiliknya: Ini Umari (anak lelaki Umar) telah menyakitiku. Lalu dia berkata kepada hamba perempuannya: Serang dia dan memasukkanya di ruang depan rumah, lalu dia melakukannya.

Maka pemiliknya mengikat Umari dan membunuhnya. Kemudian dia mencampakkannya di jalan. Lalu pengikut pengikut Abu Bakr, Umar dan Uthman berhimpun dan berkata: Sahabat kami tiada tandingan, justeru kami tidak akan membunuh dengannya selain daripada Ja‘far bin Muhammad. Sahabat kami tidak dibunuh oleh seorangpun selain daripadanya. Abu Abdullah a.s telah pergi menuju Qaba, maka aku telah berjumpa dengannya [memberitahunya] mengenai perhimpunan mereka terhadapnya.

Beliau a.s berkata: Tinggalkan mereka. Manakala beliau a.s datang dan mereka melihatnya, maka mereka melompat ke atasnya sambil berkata: Tiada orang lain yang telah membunuh sahabat kami selain daripada anda dan kami tidak akan membunuh orang lain selain daripada anda. Abu Abdullah a.s berkata: Hendaklah sekumpulan daripada kamu yang bercakap denganku, lalu yang lain menjauhkan diri daripadanya. Kemudian beliau a.s memegang tangan mereka dan memasukkan mereka ke masjid. Kemudian mereka keluar dan berkata: Syeikh kita Abu Abdullah Ja‘far bin Muhammad, semoga Allah melindunginya, tidak melakukan perkara seperti ini dan beliau pula tidak menyuruh orang lain melakukannya, lalu mereka pulang.

Sammaa‘ah berkata: Aku telah pergi bersamanya dan berkata: Aku jadikan diriku tebusan anda, alangkah cepatnya keredaan mereka dari kemarahan mereka, beliau a.s berkata: Ya, aku telah menyeru mereka, aku berkata: Tahan diri kamu semua, jika tidak aku akan mengeluarkan sahifah, aku berkata: Apakah itu sahifah, Allah telah menjadikan diriku tebusan anda? Beliau a.s berkata: Sesungguhnya ibu al-Khattab[98] adalah hamba perempuan kepada al-Zubair bin Abd al-Muttalib. Maka Nufail telah melakukan hubungan seks dengannya[tanpa nikah], lalu dia hamil (fa-ahbala-ha). Kemudian al-Zubair telah mencari Nufail[99], lalu dia melarikan diri ke Taif. Al Zubair telah mengikutinya, lalu Bani Thaqif telah melihatnya dan berkata: Wahai Abu Abdullah (al-Zubair), apakah anda buat di sini? Al-Zubair berkata: Hamba perempuanku telah dinodai oleh Nufail kamu (satara bi-haa Nufailu-kum).

Kemudian Nufail telah melarikan diri daripadanya ke Syam. Lalu al-Zubair keluar di dalam perniagaannya ke Syam dan berjumpa dengan raja al-Daumah, maka beliau berkata: Wahai Abu Abdullah, aku berhajat kepada anda, maka al-Zubair berkata: Apakah hajat anda itu, wahai raja? Beliau berkata: Seorang lelaki daripada keluarga anda di mana anda telah mengambil anak lelakinya, mahu anda mengembalikannya kepadanya.

Al-Zubair berkata: Hendaklah dia menzahirkan dirinya sehingga aku mengenalinya. Pada keesokan harinya, al-Zubair datang berjumpa dengan raja al-Daumah. Apabila raja itu melihatnya, beliau ketawa, maka al-Zubair berkata: Apakah yang membuat anda ketawa, wahai raja? Beliau berkata: Aku tidak menyangka bahawa lelaki ini dilahirkan oleh seorang perempuan Arab (waladat-hu ‘arabiyyatun). Apabila dia melihat anda masuk, dia tidak dapat mengawal dirinya. Maka al-Zubair berkata: Apabila anda datang ke Makkah, maka aku akan menunaikan hajat anda.

Apabila al-Zubair datang, beliau melibatkan semua suku Quraisy supaya al-Zubair memberi kepadanya anak lelakinya (Nufail), tetapi beliau enggan. Kemudian beliau telah melibatkan Abd al-Muttalib, maka Abd al-Muttalib berkata: Aku tiada urusan dengannya. Tidakkah kamu mengetahui apakah dia telah lakukan kepada anak lelakiku polan, kamu pergi sendiri kepadanya. Lalu mereka datang kepadanya dan bercakap dengannya. Al-Zubair berkata kepada mereka: Sesungguhnya syaitan mempunyai kerajaan (daulah), dan anak lelaki ini adalah anak lelaki syaitan[100]. Aku tidak percaya bahawa dia akan menjadi pemimpin kami, tetapi kamu masukkannya dari pintu masjid kepadaku supaya aku membuat untuknya satu besi dan aku menggariskan di mukanya beberapa tulisan. Aku akan menulis di atasnya dan di atas anak lelakinya supaya dia tidak ke depan di dalam mana-mana majlis dan tidak akan membuat perancangan jahat ke atas anak-anak kami dan tidak memukul kami dengan anak panah. Lalu mereka melakukannya. Kemudian al-Zubair telah menggariskan mukanya dengan besi dan menulis di atasnya satu surat (kitab).

Dan surat itu berada di sisi kami, maka Abu Abdullah a.s berkata kepada mereka: Jika kamu bertahan dan jika tidak, aku akan mengeluarkan surat tersebut dan padanya keburukan kamu, maka tahanlah diri kamu [dari menyerangku]. Dan seorang maula milik Rasulullah (s.a.w) tidak meninggalkan pewaris, lalu anak-anak al- ‘Abbas bertengkar dengan Abu Abdullah a.s mengenainya. Hisyam bin Abd al-Malik telah mengerjakan haji pada tahun yang sama, lalu beliau duduk bersama mereka.

Kemudian Daud bin Ali berkata: Al-Walaa’ adalah untuk kami dan Abu Abdullah a.s berkata: Malah, al-Walaa’ adalah untukku. Daud bin Ali berkata: Sesungguhnya bapa anda telah memerangi Mu‘awiyah, maka beliau a.s berkata: Jika bapa aku telah memerangi Mu‘awiyah, maka sesungguhnya bahagian bapa anda padanya lebih baik, kemudian dia suka mengkhianatinya dan berkata: Demi Allah, aku akan menguasai anda besok secara menyeluruh. Daud bin Ali berkata kepadanya: Percakapan anda ini adalah lebih hina daripada tahi lembu di wadi al-Azraq.

Beliau a.s berkata: Ia adalah wadi di mana anda dan bapa anda tiada hak ke atasnya. Hisyam berkata: Besok aku akan duduk bersama kamu. Keesokannya Abu Abdullah a.s keluar dengan surat (kitab) di dalam kotak dan Hisyam duduk bersama mereka. Kemudian Abu Abdullah a.s meletakkan surat di hadapannya. Apabila beliau a.s mahu membacanya, beliau a.s berkata: Kamu seru untukku Jundal al-Khuza‘ai dan ‘Akasyah al-Dhamiri. Mereka berdua adalah dua orang syeikh yang sempat mendapati zaman Jahiliyah.

Maka beliau a.s mencampakkan surat itu kepada mereka berdua sambil berkata: Adakah anda mengetahui tulisan-tulisan ini (khat-khat ini)? Mereka berdua berkata: Ya, ini adalah tulisan al-‘As bin Umayyah. Ini adalah tulisan polan dan polan untuk polan daripada Quraisy. Ini adalah tulisan Harb bin Umayyah. Maka Hisyam berkata: Wahai Abu Abdullah, aku berpendapat tulisan datuk-datuk kami di sisi kamu? Maka beliau a.s berkata: Ya, maka Hisyam berkata Aku telah menunaikan walaa’ aku kepada anda. Maka beliau keluar sambil berkata:

Sekiranya jarum jam kembali maka kami akan mengembalikannya kepadanya

Dan kasut untuknya sudah disediakan

Aku berkata: Apakah itu surat (kitab), aku jadikan diriku tebusan anda? Beliau a.s berkata: Sesungguhnya Naathilah[101] adalah seorang hamba perempuan kepada ibu al-Zubair, Abu Talib dan Abdullah. Abd al-Muttalib telah mengambilnya, tetapi polan (Nufail) telah menghamilkannya tanpa nikah, maka al-Zubair telah berkata kepada Nufail: Hamba perempuan ini (ibu al-Khattab) kami telah mewarisinya daripada ibu kami dan anak lelaki anda ini (al-Khattab) adalah hamba kami (‘abdun la-naa)[102]. Lalu beliau telah melibatkan semua suku Quraisy dan berkata: Aku menerima permintaan anda dengan syarat bahawa anak lelaki anda ini tidak ditonjolkan di dalam mana-mana majlis dan dia tidak akan memukul kami dengan anak panahnya. Kemudian al-Zubair telah menulis ke atasnya satu surat dan telah menjadi saksi ke atasnya. Maka ini adalah suratnya.


Golongan Kanan Adalah Syi‘ah Ali A.S.

373. Al-Husain bin Muhammad, daripada Muhammad bin Ahmad al-Hindiyyu, daripada Mu‘awiyah Ibn Hakim, daripada bebrapa orang sahabatnya, daripada ‘Anbasah bin Bijad, daripada Abu Abdullah a.s mengenai firman Allah di dalam Surah al-Waqi‘ah (56) 91-2 “Dan adapun jika dia termasuk golongan kanan, maka keselamatan bagimu kerana kamu dari golongan kanan”. Beliau a.s berkata: Rasulullah s.a.w bersabda kepada Ali a.s: Mereka adalah Syi‘ah anda, justeru anak-anak anda terselamat dari pembunuhan mereka.


Ali Memberi Baiah Kepada Rasulullah (S.A.W) Di Atas Kesusahan Dan Kesenangan.

374. Muhammad bin Yahya telah memberitahu kami, daripada Ahmad bin Muhammad bin Isa, daripada al-Hasan bin Ali, daripada Safwan, daripada Muhammad bin Ziyad bin Isa, daripada al-Husain bin Mus‘ab, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Amir al-Mukminin a.s berkata: Aku telah memberi baiah kepada Rasulullah (s.a.w) di atas kesusahan dan kesenangan, kelapangan dan kesulitan sehingga Islam membesar dan menebal. Beliau a.s berkata: Ali a.s telah membuat perjanjian ke atas mereka supaya mereka mempertahankan Muhammad dan zuriatnya sebagaimana mereka mempertahankan diri mereka sendiri dan zuriat-zuriat mereka. Oleh itu, aku mengenakan perjanjian itu ke atas mereka, maka berjayalah orang yang berjaya dan binasalah orang yang binasa.


Hadis Mengenai Kaum Al-Dharih.

375. Daripadanya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Abu Yahya al-Wasiti, daripada beberapa orang sahabatnya, daripada Abu Abdullah a.s berkata bahawa sesungguhnya di sebalik Yaman itu ada sebuah wadi yang dikenali dengan wadi Barhut. Wadi itu tidak dapat dilintasi melainkan oleh ular-ular hitam dan burung-burung hantu. Pada wadi itu terdapat satu perigi dikenali dengan Balhut yang dipenuhi dengan roh-roh musyrikin, mereka diberi minum air nanah.

Di belakang wadi itu terdapat kaum yang dikenali dengan al-Dharih. Manakala Allah mengutus Muhammad s.a.w, seekor lembu jantan mereka meraung kepada mereka dan memukul dengan ekornya, maka ia menyeru mereka: Wahai keluarga al-Dharih,- dengan suara yang fasih- Seorang lelaki di Tihamah telah datang menyeru kepada syahadah tiada tuhan melainkan Allah. Mereka berkata: Kenapa Allah membuat lembu jantan ini bercakap? Maka ia menyeru mereka pada kali kedua, lalu mereka berazam untuk membina bahtera, maka mereka membinanya.

Tujuh orang daripada mereka menaikinya dan mereka membawa bekalan, Allah tidak mencampakkan sesuatu di hati mereka. Kemudian mereka mengangkat layarnya dan melabuhkannya di laut. Bahtera itu terus berlayar sehingga terdampar di Jiddah. Lalu mereka mendatangi Nabi (s.a.w), maka Nabi (s.a.w) bersabda: Kamu ahli al-Dharih di mana seekor lembu jantan menyeru kamu? Mereka berkata: Ya, mereka berkata: Bentangkan kepada kami, wahai Rasulullah, agama dan kitab, lalu Rasulullah (s.a.w) membentangkan kepada mereka agama, kitab, sunah, fardu dan syariat sebagaimana datang daripada Allah. Kemudian baginda s.a.w telah melantik seorang lelaki daripada Bani Hasyim ke atas mereka. Tiada perselisihan berlaku di kalangan mereka sehingga sekarang.


Hadis Mengenai Israk Dan Pemberitahuan Rasulullah S.A.W Mengenai Syam Kepada Mereka.

376. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Ahmad bin Muhammad bin Abu Nasr, daripada Abban bin Uthman, daripada Hadid, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Apabila Allah memperjalankan Rasulullah s.a.w di suatu malam (usria), maka pada pagi keesokannya baginda s.a.w telah berada di hadapan mereka, duduk dan bercakap kepada mereka mengenainya. Mereka berkata: Ceritakan kepada kami Bait al-Maqdis. Lalu baginda s.a.w menceritakannya kepada mereka. Kesamaran telah berlaku kepada baginda s.a.w kerana baginda s.a.w telah memasukinya pada waktu malam.

Lalu Jibrail a.s mendatanginya dan berkata: Lihatlah dari sini, lalu baginda s.a.w melihat ke Bait al-Maqdis. Maka baginda s.a.w menceritakannya sedang baginda s.a.w melihat kepadanya. Kemudian baginda s.a.w memberitahu mereka mengenai kafilah mereka di antara mereka dan Syam. Kemudian baginda s.a.w bersabda: Ini adalah kafilah Bani polan telah tiba ketika matahari naik dan didahului oleh unta jantan warna biru atau merah. Quraisy telah mengutus seorang lelaki di atas kuda untuk mengembalikannya. Dia sampai ketika matahari naik. Qurtat bin ‘Abd ‘Umru berkata: Alangkah dukacitanya aku tidak menjadi sebatang pohon kurma untuk anda ketika anda menyangka bahawa anda telah datang ke Bait al-Maqdis dan anda telah kembali pada malamnya.


Hadis Mengenai Hijrah Dan Kisah Abu Bakr Bersama Rasulullah S.A.W. Di Gua.

377. Hamid bin Ziyad, daripada Muhammad bin Ayyub, daripada Ali bin Asbat, daripada al-Hakam bin Miskin, daripada Yusuf bin Sahaib, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Aku telah mendengar Abu Ja‘far a.s berkata bahawa sesungguhnya Rasulullah s.a.w mulai berkata kepada Abu Bakr di gua (al-Ghaar): Bawa bertenang, kerana Allah bersama kami, tetapi dia masih tidak tenang. Manakala Rasulullah s.a.w melihat keadaannya, maka baginda s.a.w bersabda kepadanya: Anda mahu aku memperlihatkan para sahabatku daripada kaum Ansar kepada anda di dalam majlis mereka sedang bercakap-cakap dan aku memperlihatkan Ja‘far dan para sahabatnya sedang berlayar? Dia berkata: Ya, lalu Rasulullah s.a.w menyapu dengan tangannya ke atas mukanya, lalu dia dapat melihat kepada kaum Ansar sedang bercakap-cakap dan melihat kepada Ja‘far r.a dan para sahabatnya sedang berlayar, lalu Abu Bakr merahsiakan (adhmara) di hatinya pada masa itu juga bahawa Nabi s.a.w adalah seorang tukang sihir (inna-hu saahirun)[103].


Hadis Mengenai Suraaqah Bin Malik Dan Niat Jahatnya Kepada Rasulullah S.A.W.

378. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Ibn Abi ‘Umair, daripada Mu‘awiyah Ibn ‘Ammar, daripada Abu Abdullah a.s bahawa Rasulullah (s.a.w) apabila keluar dari gua menuju Madinah. Quraisy telah menawar seratus unta kepada mereka yang dapat menagkapnya. Suraaqah bin Malik bin Jasy‘am telah keluar mencarinya. Lalu dia bertemu dengan Rasulullah s.a.w, maka baginda s.a.w bersabda: Wahai Tuhanku, lindungilah aku daripada kejahatan Suraaqah dengan cara yang Engkau kehendaki, lantas kudanya tenggelam di dalam tanah dan kakinya berlipat. Suraaqah berkata: Wahai Muhammad, sesungguhnya aku telah mengetahui bahawa apa yang telah menimpa kudaku datangnya dari pihak anda.

Justeru berdoalah kepada Allah supaya Dia melepaskan kudaku, aku bersumpah jika kebaikanku tidak menimpa anda, maka kejahatanku juga tidak akan menimpa anda. Kemudian Rasulullah s.a.w berdoa kepada Allah, lalu Allah melepaskan kudanya. Maka Suraaqah kembali mencari Rasulullah s.a.w sehingga dia melakukannya sebanyak tiga kali. Setiap kali berlaku, Rasulullah s.a.w berdoa, lalu bumi menelan kudanya. Manakala Dia melepaskan kudanya pada kali ketiga, dia berkata: Wahai Muhammad, ini adalah unta betinaku di hadapan anda. Padanya budakku. Jika anda berhajat kepada belakangnya (menaikinya) atau susunya, maka ambillah daripadanya. Ini adalah anak panah dari kotakku sebagai tanda dan aku sedang pulang, aku mengulangi permintaanku. Maka baginda s.a.w bersabda: Kami tidak perlu kepada apa yang ada di sisi anda.


Kedatangan Al-Mahdi A.S Adalah Satu Kepastian.

379. Beberapa orang sahabat kami, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Ibn Abi Najran, daripada Muhammad bin Sinan, daripada Abu al-Jarud, daripada Abu Ja‘far a.s berkata: Kamu tidak melihat orang yang kamu sedang menunggunya[104] sehingga kamu menjadi seperti biri-biri yang lesu. Tiada kemuliaan bagi kamu untuk mencapainya dan tiada sandaran yang kamu dapat menyandarkan urusan kamu.


Biri-Biri Yang Lesu.

380. Daripadanya, daripada Ali bin al-Hakam, daripada Ibn Sinan, daripada Abu al-Jarud berkata: Aku telah berkata kepada Ali bin al-Hakam: Apakah biri-biri yang lesu? Beliau berkata: Yang sama tanpa perbezaan.


Pujian Kepada Zaid Bin Ali Bin Al-Husain A.S.

381. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Safwan bin Yahya, daripada ‘Ais Ibn al-Qasim berkata: Aku telah mendengar Abu Abdullah a.s berkata: Hendaklah kamu bertakwa kepada Allah Yang Tunggal tanpa sekutu bagi-Nya dan lihatlah kepada diri kamu, demi Allah, sesungguhnya seorang lelaki yang memiliki kambing dan padanya penjaganya apabila dia mendapati seorang lelaki yang lebih mengetahui mengenai kambingnya daripadanya, maka dia akan mengeluarkannya padanya dan memasukkan lelaki yang lebih mengetahui mengenai kambingnya padanya.

Demi Allah, jika seorang daripada kamu mempunyai dua jiwa di mana dia memerangi dengan satu jiwa di dalam tindakannya, kemudian yang lain tinggal begitu sahaja, maka dia akan melakukan apa yang terserlah baginya, tetapi dia mempunyai hanya satu jiwa, apabila ia pergi, demi Allah, taubat pergi bersamanya. Justeru kamu adalah lebih berhak untuk memilih diri kamu. Jika seorang datang daripada kami, maka lihatlah di atas dasar apakah kamu keluar [menentang penguasa].

Janganlah kamu berkata bahawa Zaid telah keluar, kerana Zaid adalah seorang yang alim dan benar. Beliau tidak menyeru kamu kepada dirinya, tetapi beliau telah menyeru kamu kepada keredaan keluarga Muhammad a.s. Jika ia terserlah, nescaya beliau menyeru kamu kepadanya. Sesungguhnya beliau telah keluar kepada penguasa bagi menentangnya. Orang yang keluar (al-Khaarij) daripada kami pada hari ini di atas dasar apakah dia menyeru kepada keredaan keluarga Muhammad a.s. Kami menjadikan kamu saksi bahawa kami tidak meredainya [orang yang keluar]; dia menderhakai kami pada hari ini, tiada seorangpun bersamanya. Apabila kelayakan yang lebih wajar bersama orang yang telah dipersetujui oleh Bani Fatimah, demi Allah, maka sahabat kamu adalah orang dipersetujui olehnya. Apabila [datang] bulan Rajab, maka terimalah di atas nama Allah. Jika kamu ingin menangguhkannya kepada Sya‘ban, maka itu tidak mengapa. Jika kamu ingin berpuasa bersama keluarga kamu, maka itu adalah lebih baik. Dan cukuplah bagi kamu dengan al-Sufyaani[105] sebagai tanda.


Keluar Bersama Al-Qaim A.S.

382. Ali bin Ibrahim, daripada bapanya, daripada Hammad bin Isa, daripada Ruba‘i secara marfuu’, daripada Ali bin al-Husain a.s berkata: Demi Allah, seorang daripada kami tidak akan keluar [menentang penguasa] sebelum keluarnya al-Qaim a.s melainkan dia seperti anak burung yang telah terbang dari sangkarnya sebelum dua sayapnya kuat, lalu kanak-kanak akan mengambilnya dan mensia-siakannya[106].


Berada Di Rumah Sebelum Keluarnya Al-Sufyaani.

383. Beberapa orang sahabat kami, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Uthman bin Isa, daripada Bakr bin Muhammad, daripada Sudair berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Wahai Sudair, tinggallah di rumah anda selama ada malam dan siang. Apabila sampai berita kepada anda bahawa al-Sufyaani telah keluar, maka datanglah kepada kami sekalipun dengan berjalan kaki.


Rawatan Demam.

384. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad bin Isa, daripada Ali bin al-Hakam, daripada Kamil bin Muhammad, daripada Muhammad bin Ibrahim al-Ja‘fi berkata: Bapaku telah memberitahuku: Aku telah berjumpa dengan Abu Abdullah a.s, maka beliau a.s berkata: Kenapa aku melihat anda muram? Aku berkata: Sesungguhnya aku demam, maka beliau a.s berkata: Apakah yang menghalang anda daripada perkara yang baik; ambil gula, kemudian masukkannya ke dalam air, kemudian hisaplah pada waktu petang. Maka akupun melakukannya dan demam hilang daripadaku.


Rawatan Sakit Badan

385. Daripadanya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada al-Hasan bin Ali bin al-Nu‘man, daripada beberapa orang sahabat kami berkata: Aku telah mengadu kepada Abu Abdullah a.s mengenai kesakitan, maka beliau a.s berkata: Apabila anda beristirahat di tempat tidur anda, maka makanlah beberapa ketul gula. Maka Aku telah melakukannya dan aku telah sembuh. Kemudian aku telah memberitahu kepada seorang tabib yang masyhur di tempat kami mengenainya, maka beliau berkata: Dari manakah Abu Abdullah a.s mengetahui perkara ini, ini adalah khazanah ilmu kami atau beliau a.s mempunyai beberapa buku yang tepat di dalam perkara ini.


Rawatan Demam Panas.

386. Daripadanya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Ja‘far bin Yahya al-Khazaa‘i, daripada al-Husain bin al-Hasan, daripada ‘Aasim bin Yunus, daripada seorang lelaki, daripada Abu Abdullah a.s berkata kepada seorang lelaki: Dengan apakah kamu mengubati pesakit demam kamu? Lelaki itu berkata: Aslaha-ka llahu, dengan ubat-ubat yang pahit seperti jadam dan seumpamanya. Maka Abu Abdullah a.s berkata: Maha Suci Allah Yang Berkuasa menyembuhkan dengan perkara yang pahit, maka Dia berkuasa menyembuhkan dengan perkara yang manis.

Kemudian beliau a.s berkata: Apabila seorang daripada kamu terkena demam, maka hendaklah dia mengambil bekas yang bersih dan memasukkan gula ke dalamnya. Kemudian dia membaca beberapa ayat al-Qur’an dan meletakkannya di bawah bintang di atasnya besi. Keesokannya masukkan air ke atasnya dan mengacaukannya dengan tangannya, kemudian meminumnya. Pada malam kedua tambahkan gula yang lain. Demikianlah dilakukan pada malam ketiga.


Kelebihan Bismillah.

387. Ahmad bin Muhammad al-Kufi, daripada Ali bin al-Hasan bin Ali, daripada Abd al-Rahman bin Abu Najran, daripada Harun daripada Abu Abdullah a.s berkata: Beliau a.s telah berkata kepadaku: Mereka telah menyembunyikan Bismillahir Rahmanir Rahim, maka ia adalah sebaik-baik nama, demi Allah, mereka telah menyembunyikannya. Sesungguhnya Rasulullah s.a.w apabila baginda s.a.w memasuki rumahnya dan Quraisy berkumpul di hadapannya, baginda s.a.w menyaringkan Bismillahir Rahmanir Rahim dan mengangkat suaranya dengannya. Lantas Quraisy bertempiaran lari. Lalu Allah menurunkan firman-Nya di dalam Surah al-Israa’ (17): 46 “Dan apabila kamu menyebut Tuhanmu saja di dalam al-Qur’an, nescaya mereka berpaling ke belakang kerana bencinya”.


Dengan Rasulullah S.A.W Mereka Terselamat.

388. Daripadanya, daripada Abd al-Rahman bin Abu Najran, daripada Abu Harun al-Makfuf, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Abu Abdullah a.s apabila disebut Rasulullah s.a.w, beliau a.s berkata: Dengan bapaku, ibuku, kaumku dan keluargaku, [aku] merasa hairan kepada Arab: Kenapa tidak membawa kami di atas kepalanya sedangkan Allah berfirman di dalam Surah Ali Imraan (3): 103 “Dan kamu telah berada di tepi jurang neraka, lalu Allah menyelamatkan kamu daripadanya”. Iaitu dengan Rasulullah s.a.w mereka telah terselamat.

Mengenai Firman Allah Surah Ali Imraan (3): 26 “Katakanlah: Wahai Tuhan yang mempunyai kerajaan. Engkau berikan kerajaan kepada siapa yang Engkau kehendaki”

389. Daripadanya, daripada Ibrahim bin Abu Bakr bin Abu Samak, daripada Daud bin Furqad, daripada Abd al-A‘la maula keluarga Syam berkata bahawa aku berkata kepadanya: “Katakanlah: Wahai Tuhan yang mempunyai kerajaan. Engkau berikan kerajaan kepada siapa yang Engkau kehendaki dan Engkau cabut kerajaan dari orang yang Engkau kehendaki”. Surah Ali Imraan (3): 26. Tidakkah Allah telah berikan kerajaan kepada Bani Umayyah? Beliau a.s berkata: Ia bukan sebagaimana anda katakan. Sesungguhnya Allah telah memberikan kerajaan kepada kami, tetapi ia diambil oleh Bani Umayyah seperti kedudukan seorang lelaki yang memiliki kain, tetapi ia diambil oleh orang lain. Justeru ia bukanlah milik orang yang telah mengambilnya.


Mengenai Firman Allah Surah al-Hadid (57):17 “Ketahuilah olehmu bahawa Allah menghidupkan bumi sesudah matinya”

390. Muhammad bin Ahmad bin al-Salt, daripada Abdullah bin al-Salt, daripada Yunus, daripada al-Mufadhdhal Ibn Salih, daripada Muhammad al-Halabi bahawa beliau telah bertanya Abu Abdullah a.s mengenai firman Allah di dalam Surah al-Hadid (57):17 “Ketahuilah olehmu bahawa Allah menghidupkan bumi sesudah matinya”. Beliau a.s berkata: Keadilan selepas kezaliman.


Mengenai Pedang Dhu Al-Fiqar.

391. Muhamamad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad bin Isa, daripada Ali bin Muhammad bin Athim, daripada Safwan bin Yahya berkata: Aku telah bertanya Abu al-Hasan al-Ridha a.s mengenai Dhu Al-Fiqar; pedang Rasulullah s.a.w, maka beliau a.s berkata: Jibrail a.s telah menurunkannya dari langit dan bulatannya dibuat daripada perak.


Hadis Mengenai Nuh A.S Pada Hari Kiamat, Penyaksian Ja‘far Bin Abu Talib Dan Hamzah Kepada Para Nabi S.A.

392.Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Muhammad bin Khalid, daripada al-Qasim bin Muhammad, daripada Jamil bin Salih, daripada Yusuf bin Abu Sa‘id berkata: Aku telah berada di sisi Abu Abdullah pada suatu hari, maka beliau a.s berkata kepadaku: Apabila tiba hari Kiamat, Allah akan menghimpunkan semua makhluk. Nuh a.s adalah orang yang pertama di panggil dan dikatakan kepadanya: Adakah anda telah menyampaikan [risalah]? Beliau a.s berkata: Ya, dan dikatakan kepadanya: Siapakah yang akan menjadi saksi kepada anda? Maka beliau a.s berkata: Muhammad bin Abdullah s.a.w.

Lalu Nuh a.s keluar dan diikuti oleh orang ramai sehingga beliau a.s datang kepada Muhammad (s.a.w) yang berada di atas bukit pasir bersama Ali a.s. iaitu sebagaimana firman Allah di dalam Surah al-Mulk (67): 27 “Ketika mereka melihat azab sudah dekat, muka golongan kafir itu menjadi muram”. Maka Nuh berkata kepada Muhammad (s.a.w): Wahai Muhammad, sesungguhnya Allah telah bertanyaku adakah engkau telah menyampaikan? Maka aku berkata: Ya, maka Dia berfirman: Siapakah yang menjadi saksi kepada engkau? Aku berkata: Muhammad (s.a.w), maka baginda s.a.w bersabda: Wahai Ja‘far, wahai Hamzah, pergi dan saksilah untuknya bahawa beliau telah menyampaikan risalahnya. Abu Abdullah a.s berkata: Ja‘far dan Hamzah kedua-duanya menjadi saksi kepada para nabi a.s mengenai risalah yang mereka telah sampaikan. Aku berkata: Aku jadikan diriku tebusan anda, maka Ali a.s di mana dia? Beliau a.s berkata: Ali a.s adalah lebih besar kedudukannya daripada itu.


Rasulullah S.A.W Membahagikan Masanya Dengan Saksama.

393. Muhammad bin Yahya telah memberitahuku daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Umar bin Abd al-‘Aziz, daripada Jamil, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Rasulullah s.a.w telah membahagikan masanya dengan saksama di antara para sahabatnya. Baginda s.a.w telah melihat kepada itu dan ini dengan saksama.


Rasulullah S.A.W Tidak Pernah Bercakap Kepada Orang Ramai Melebihi Akal Mereka.

394. Daripadanya, daripada Ahmad bin Muhammad, daripada Ibn Fadhdhal, daripada sebahagian sahabatnya berkata: Abu Abdullah a.s berkata: Rasulullah s.a.w tidak pernah bercakap kepada orang ramai melebihi akal mereka. Rasulullah s.a.w bersabda: Kami para nabi diperintahkan supaya bercakap kepada orang ramai mengikut kemampuan akal mereka.


Anda Berpegang Kepada Agama Allah Dengan Mentaati Kami.

395. Muhammad bin Yahya, daripada Ahmad bin Muhammad dan beberapa orang sahabat kami, daripada Sahl bin Ziyad, daripada Ibn Mahbub, daripada Malik bin ‘Atiyyah berkata: Aku telah berkata kepada Abu Abdullah a.s: Aku adalah seorang lelaki dari Bajilah, aku beragama dengan agama Allah bahawa sesungguhnya kamu adalah mawali. Aku telah ditanya oleh orang yang tidak mengenaliku, maka dia berkata kepadaku: Siapakah lelaki itu?

Maka aku berkata kepadanya: Aku adalah seorang lelaki Arab, kemudian dari Bajilah, adakah aku berdosa di dalam perkara ini tanpa mengatakan bahawa aku maula kepada Bani Hasyim? Abu Abdullah a.s berkata: Tidak, tidakkah hati anda dan hawa nafsu anda menyimpulkan bahawa anda daripada mawaali kami? Aku berkata: Ya, demi Allah, anda tidak boleh berkata: Aku adalah daripada Arab, kerana anda bukanlah seorang Arab dari segi keturunan, pemberian dan bilangan. Anda adalah saudara pada agama. Dan apa yang meliputi agama bahawa anda berpegang kepada agama Allah dengan mentaati kami, mengambil agama daripada kami, daripada mawaali kami, daripada kami dan kepada kami.


Syi‘ah Kami Adalah Hawaari Kami. Sekiranya Anda Memukul Batang Hidung Pencita-Pencinta Kami Dengan Pedang, Nescaya Mereka Tidak Memarahi Kami.

396. Ibn Mahbub telah memberitahu kami, daripada Abu Yahya Kaukab al-Damm, daripada Abu Abdullah a.s berkata: Sesungguhnya hawaari Isa adalah Syi‘ahnya dan Syi‘ah kami adalah hawaari kami. Hawaari Isa bukanlah lebih mentaatinya daripada hawaari kami kepada kami. Sesungguhnya Isa a.s berkata kepada hawariyyin: “Siapakah yang akan menjadi penolong-penolongku kepada Allah. Para hawariyyin berkata: Kamilah penolong-penolong kepada Allah”. Surah Ali Imraan (3): 52. Tidak, mereka tidak menolongnya dan mereka tidak memerangi Yahudi kerananya.

Tetapi Syi‘ah kami, demi Allah, semenjak Allah mematikan Rasul-Nya sentiasa menolong kami, berperang kerana kami. Mereka dibakar, disiksa, diusir di seluruh negara, semoga Allah memberi balasan kebaikan kepada mereka kerana menolong kami. Amir al-Mukminin a.s berkata: Sekiranya anda memukul batang hidung pencita-pencinta kami dengan pedang, nescaya mereka tidak memarahi kami (lau dharab-ta khaisyuma muhibbii-naa bi al-Saif maa abghadhuu-naa), dan demi Allah, sekiranya anda mendekati golongan yang memarahi kami dan memberi harta kepada mereka, nescaya mereka tidak mencintai kami (wa wa llahi lau adnai-ta ilaa mubghidhii-naa wa hathau-ta la-hum mina l-Maal maa ahabbuu-naa).


Mengenai Firman Allah Surah al-Ruum (30):2-5 “Telah dikalahkan bangsa rumawi, di negeri yang terdekat dan mereka sesudah di kalahkan itu akan menang”

397. Ibn Mahbub, daripada Jamil bin Salih, daripada Abu ‘Ubaidah berkata: Aku telah bertanya Abu Ja‘far a.s mengenai firman Allah di dalam Surah al-Ruum (30):2-5 “Telah dikalahkan bangsa Rumawi, di negeri yang terdekat dan mereka sesudah dikalahkan itu akan menang. Dalam beberapa tahun lagi. Dan bagi Allah-lah urusan sebelum dan sesudah dan di hari itu bergembiralah golongan yang beriman. Kerana pertolongan Allah. Dia menolong siapa yang dikehendaki-Nya”, beliau a.s berkata: Wahai Abu ‘Ubaidah, sesungguhnya ayat ini ada takwilnya di mana tidak akan diketahuinya melainkan Allah dan al-Raasikhuun di dalam ilmu daripada keluarga Muhammad s.a.w.

Sesungguhnya Rasulullah s.a.w manakala berhijrah ke Madinah dan menzahirkan Islam, baginda s.a.w telah menulis surat kepada raja Rom dan mengutus dengannya seorang utusan menyerunya kepada Islam. Baginda s.a.w juga telah menulis surat kepada raja Farsi menyerunya kepada Islam dan mengutus kepadanya seorang utusan. Raja Rom menghormati surat Rasulullah s.a.w dan memuliakan utusannya. Sementara raja Farsi, maka beliau telah memandang ringan surat Rasulullah s.a.w, mengoyakkannya dan memandang remeh utusannya. Raja Farsi pada masa itu sedang memerangi raja Rom.

Muslimun mahu supaya raja Rom dapat mengalahkan raja Farsi, tetapi apabila raja Farsi dapat mengalahkan raja Rom, lantas golongan Islam membencinya, lalu Allah menurunkan firman-Nya di dalam Surah al-Ruum (30):2-5 “Telah dikalahkan bangsa Rumawi di negeri yang terdekat ” (Iaitu ia dikalahkan oleh raja Farsi). “di negeri yang terdekat ” Iaitu Syam dan sekitarnya. “dan mereka (Iaitu Farsi) sesudah di kalahkan (Rom) itu akan menang (Iaitu mereka akan dikalahkan oleh muslimun). “Dalam beberapa tahun lagi. Dan bagi Allah-lah urusan sebelum dan sesudah dan di hari itu bergembiralah golongan yang beriman. Kerana pertolongan Allah. Dia menolong siapa yang dikehendaki-Nya”.

Apabila muslimun memerangi Farsi dan membukanya, maka muslimun bergembira dengan pertolongan Allah. Aku berkata: Tidakkah Allah berfirman “ Dalam beberapa tahun”, tetapi telah berlalu beberapa tahun yang banyak pada masa Rasulullah s.a.w, dan pada masa pemerintahan Abu Bakr. Sesungguhnya muslimun dapat mengalahkan Farsi pada masa pemerintahan Umar. Maka beliau a.s berkata: Tidakkah aku berkata kepada kamu bahawa ayat ini ada takwilnya dan tafsirannya.

Wahai Abu ‘Ubaidah, sesungguhnya al-Qur’an ada nasikh dan mansuh. Tidakkah anda mendengar firman Allah “Dan bagi Allah-lah urusan sebelum dan sesudah dan di hari itu”? Iaitu kembali kepada kehendak-Nya untuk menangguhkan apa yang Dia telah kemukakannya dan mendahulukan apa yang Dia telah menangguhkannya di dalam firman-Nya sehingga kepada hari yang telah ditetapkan bagi menurunkan kemenangan ke atas mukminin. Justeru firman-Nya “Pada hari itu mukminun akan bergembira” dengan pertolongan_Nya “Dia menolong siapa yang Dikehendaki-Nya). Iaitu pada hari yang ditetapkan dengan pertolongan-Nya.


Catatan Kaki:

[75] Seorang Khawarij.

[76] Penyokong Bani Umayyah.

[77] Abu Bakr

[78] Ahlu s-Sunnah wa l-Jama‘ah mencintai Bani Umayyah daripada Bani Hasyim.

[79] Dia mendapat gambaran yang jelas daripada Allah.

[80] Abu Bakr dan Umar.

[81] Al-Bukhari, Sahih, viii, hlm. 378-385 (Bab fi al-Haud) hadis no.578, 584, 585, 586, 587, 590 meriwayatkan bahawa para sahabat Nabi s.a.w telah murtad selepas kematiannya. Nabi s.a.w bersabda: Wahai Tuhanku! Sesungguhnya mereka adalah para sahabatku (ashaabi). Dijawab: Sesungguhnya anda tidak mengetahui bid‘ah-bid‘ah (ahdathuu) yang dilakukan oleh mereka selepas anda. Sesungguhnya mereka telah menjadi murtad ke belakang”. Hanya hadis no. 587 meriwayatkan bahawa “Hanya sedikit daripada mereka terselamat seperti unta yang terpisah daripada pengembalanya” Ini disebabakan mereka telah mengubah sunnah Rasulullah s.a.w. Lihat juga, Muslim, Sahih, iv, hlm.1793-6 (Kitab al-Fadhaa’il) hadis no.26, 28, 29, 31 dan 32.Hadis no. 26 meriwayatkan “kerana kamu tidak mengetahui apa yang telah dilakukan oleh mereka (sahabat) selepas anda meninggalkan mereka. Maka aku bersabda: Terjauh, terjauh daripada (rahmat) mereka yang telah mengubah (baddala) sunnahku selepasku”

[82] Khidir a.s.

[83] Surah al-Baqarah(2):26 “Sesungguhnya Allah tiada segan membuat perumpamaan berupa nyamuk atau yang lebih rendah daripada itu”

[84] Imam Mubin adalah Amir al-Mukminin Ali a.s.

[85] Rasulullah s.a.w telah menyerahkan tugasan itu kepada para Imam Ahlu l-Bait a.s selepasnya.

[86] Penentang-penentang terhadap Ali a.s di dalam peperangan Jamal dan Siffin yang terdiri di kalangan para sahabat dan Tabi‘iin adalah lebih buruk daripada penentang-penentang terhadap Rasulullah s.a.w. Justeru mereka dilakanati oleh Allah, Rasul-Nya para malaikat-Nya.

[87] Al-Bukhari, Sahih, viii, hlm. 378-385 (Bab fi al-Haud) hadis no.578, 584, 585, 586, 587, 590 meriwayatkan bahawa para sahabat Nabi s.a.w telah murtad selepas kematiannya. Nabi s.a.w bersabda: Wahai Tuhanku! Sesungguhnya mereka adalah para sahabatku (ashaabi). Dijawab: Sesungguhnya anda tidak mengetahui bid‘ah-bid‘ah (ahdathuu) yang dilakukan oleh mereka selepas anda. Sesungguhnya mereka telah menjadi murtad ke belakang”. Hanya hadis no. 587 meriwayatkan bahawa “Hanya sedikit daripada mereka terselamat seperti unta yang terpisah daripada pengembalanya” Ini disebabakan mereka telah mengubah sunnah Rasulullah s.a.w. Lihat juga, Muslim, Sahih, iv, hlm.1793-6 (Kitab al-Fadhaa’il) hadis no.26, 28, 29, 31 dan 32.Hadis no. 26 meriwayatkan “kerana kamu tidak mengetahui apa yang telah dilakukan oleh mereka (sahabat) selepas anda meninggalkan mereka. Maka aku bersabda: Terjauh, terjauh daripada (rahmat) mereka yang telah mengubah (baddala) sunnahku selepasku”

[88] Mati di dalam keadaan mencintai Ahlu l-Bait a.s.

[89] Pengikut Ahlu l-Bait a.s sentiasa disisih, diusir, dipenjara dan dibunuh di sepanjang zaman.

[90] Mereka menentang Ahlu l-Bait a.s.

[91] Ini bererti syaitan mengetahui bahawa hanya para Imam a.s yang paling layak untuk memimpin umat Muhammad sebagaimana ia terserlah pada hari Ghadir Khum.

[92] Di Iraq.

[93] Al-Husain bin Ali a.s.

[94] Kerana al-Husain a.s di atas kebenaran.

[95] Hadis dha‘if.

[96] Pencinta kepada pengikut Ahlu l-Bait a.s akan ke syurga Insya’ Allah.

[97] Ahli kebenaran sekalipun sedikit.

[98] Umar bin al-Khattab.

[99] Datuk Umar.

[100] Umar bin al-Khattab.

[101] Ibu al-Khattab dikenali juga dengan nama Sahhaak.

[102] Diriwayatkan daripada Imam Ja‘far al-Sadiq a.s bahawa beliau a.s berkata: Sahhaak adalah hamba perempuan kepada ‘Abd al-Muttalib. Dia adalah seorang yang cantik, penternak unta kepada Abd al- Muttalib, berasal dari Habsyah. Dia telah cenderung untuk berkahwin. Maka Nufail melihatnya di tempat ternakan unta, telah jatuh cinta kepadanya, lalu melakukan hubungan seks (zina) dengannya. Kemudian dia melahirkan al-Khattab. Apabila al-Khattab mencapai usia baligh, dia melihat kepada ibunya Sahhaak, lalu dia terpesona dengan kecantikannya, kemudian melakukan hubungan seks dengannya. Akhirnya dia telah melahirkan Hantamah, ibu Umar. Apabila Sahhaak melahirkanya, dia membalutnya di dalam kain bulu dan membuangnya di jalan Makkah. Kemudian Hisyam bin al-Mughirah mengambilnya dan membawanya ke rumah. Maka dia telah memeliharanya, dan menamakannya Hantamah. Lihat Al-Allamah al-Majlisi, Bihar al-Anwar, iii, hlm. 99, Beirut, 1993.

[103] Abu Bakr tidak percaya bahawa Rasulullah s.a.w sebagai seorang nabi.

[104] Imam al-Mahdi a.s.

[105] Penentang Ahlu l-Bait a.s.

[106] Tidak boleh melakukan sebarang penentangan tanpa persedian yang secukupnya.

(AB-Perlak1/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)