Dalam sebuah riwayatnya, Rasulullah saww berkata “pada hari kiamat setiap kelompok akan dipanggil dengan nama Imam zamannya, juga dengan kitab tuhannya dan juga dengan sunnah nabinya.”
Shabestan News Agency, dalam surat Al-Isro ayat 71 disebutkan “(Ingatlah) suatu hari (yang di hari itu) Kami panggil tiap umat dengan pemimpinnya; dan barang siapa yang diberikan kitab amalannya di tangan kanannya maka mereka ini akan membaca kitabnya itu, dan mereka tidak dianiaya sedikit pun.”
Salah seorang sahabat Imam Shadiq as, Abu Bashir bertanya kepada Imam, “aku bersaksi bahwasanya engkau adalah Imamku”, kemudian Imam as berkata “pada hari kiamat nanti setiap kelompok akan dikumpulkan bersama Imam mereka, para penyembah matahari akan bersama matahari, begitu juga dengan penyembah bulan.”
Dalam sebuah riwayatnya, Rasulullah saww berkata “pada hari kiamat setiap kelompok akan dipanggil dengan nama Imam zamannya, juga dengan kitab tuhannya dan juga dengan sunnah nabinya.”
Salah seorang sahabat Imam Shadiq as, Fudhail bin Yasar bertanya kepada Imam as terkait ayat “(Ingatlah) suatu hari (yang di hari itu) Kami panggil tiap umat dengan pemimpinnya,” kemudian Imam as berkata “wahai Fudhail! Kenalilah Imammu, karena jika engkau mengenal Imammu hal ini tidak akan merugikanmu, barang siapa yang mengenal Imamnya dan kemudian mati sebelum kebangkitan Al-Qaim, maka hal ini akan berlaku sampai hari kiamat nanti.”
ارتباط شناخت امام با انتظار زمینه ساز
امام صادق(ع) می فرمایند: فرمود: «ای فضیل! امام خود را بشناس، زیرا هر گاه امامت را شناختی، تقدم یا تاخر این امر به تو زیان نمی رساند. کسی که امامش را بشناسد و پیش از قیام صاحب الامر بمیرد مانند کسی است که در لشکر آن حضرت(عج) بوده ...».
به گزارش خبرنگار گروه مهدویت و غدیر خبرگزاری شبستان: خداوند در قرآن می فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا» (روزی که هر گروه از مردم را با پیشوایشان فرا می خوانیم، پس هرکس نامه عملش به دست راستش داده شود، پس آنان نامه خود را با شادی می خوانند و کمترین ستمی بر آنان نمی شود)(1)
نکته ها
1.قرآن از دو گونه پیشوا نام برده است، یکی امام نور و هدایت: «أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»(2) و دیگری امام نار و ضلالت: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ»(3) گروه اول از سوی خدا به امامت منصوب شده اند؛ اما گروه دوم، با زور و تهدید و تطمیع و تحقیر، مردم را به اطاعت خود وا می دارند.
به گزارش خبرنگار گروه مهدویت و غدیر خبرگزاری شبستان: خداوند در قرآن می فرماید: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَأُولَئِكَ يَقْرَءُونَ كِتَابَهُمْ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا» (روزی که هر گروه از مردم را با پیشوایشان فرا می خوانیم، پس هرکس نامه عملش به دست راستش داده شود، پس آنان نامه خود را با شادی می خوانند و کمترین ستمی بر آنان نمی شود)(1)
نکته ها
1.قرآن از دو گونه پیشوا نام برده است، یکی امام نور و هدایت: «أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا»(2) و دیگری امام نار و ضلالت: «وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ»(3) گروه اول از سوی خدا به امامت منصوب شده اند؛ اما گروه دوم، با زور و تهدید و تطمیع و تحقیر، مردم را به اطاعت خود وا می دارند.
2.ابوبصیر به امام صادق(ع) گفت: «أشهد أنک امامی؛ گواهی می دهم که تو امام من هستی». آنگاه امام(ع) فرمود: «در قیامت، هر گروهی با امام شان محشور می شوند، خورشید پرستان با خورشید و ماه پرستان با ماه».(4)
3.از امام رضا(ع) روایت شده که رسول خدا(ص) درباره این آیه فرمود: «در روز قیامت هر گروهی به نام امام زمانش و نیز به کتاب خدا و سنت پیامبرشان فراخوانده می شوند.(5)
فضیل بن یسار گوید: از امام صادق(ع) درباره قول خدای تعالی «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ»، پرسیدم. فرمود: «ای فضیل! امام خود را بشناس، زیرا هر گاه امامت را شناختی، تقدم یا تاخر این امر به تو زیان نمی رساند. کسی که امامش را بشناسد و پیش از قیام صاحب الامر بمیرد مانند کسی است که در لشکر آن حضرت(عج) بوده، بلکه مانند کسی است که زیر پرچم آن حضرت نشسته است.»(6)
4.تقسیم بندی مردم در قیامت، بر اساس رهبرانشان خواهد بود.(کُلَّ اُناس بِامامِهِم)
5.انسان، ناگریز، الگو و رهبری را برای خود انتخاب می کند. (کُلَّ اُناس بِامامِهِم)
6.مسلمان نباید در مسایل رهبری، منزوی و بی تفاوت باشد، زیرا در قیامت به همراه او محشور می شود.
7.آثار مساله انتخاب رهبری و اطاعت از او، تا قیامت ادامه دارد. (نَدعُوا کُلَّ اُناس بِامامِهِم).
8.قیامت، نه تنها دادگاه افراد، بلکه محکمه بزرگ امت ها، ملت ها، احزاب، مکتب ها و حکومت ها نیز هست. (نَدعُوا کُلَّ اُناس بِامامِهِم).
9.جایگاه امامت و ولایت، در متن زندگی است، نه آنکه صرفا موضوعی اعتقادی و در حاشیه باشد، رهبر زمینه ساز سعادت یا شقاوت مردم است.
پی نوشت ها:
1.سوره اسرا، آیه71
2.سوره انبیا، آیه 73
3.سوره قصص، آیه 41
4.تفسیر عیاشی، ج2، ص303
5.صحیفه الامام رضا(ع)، ص49
6.الکافی، ج1، ص۳۷۱
*برگرفته از «پرتوی از آیه های مهدوی»؛ محسن قرائتی به کوشش حسن ملایی
پایان پیام/248
(Shabestan/Berbagai-Sumber-Lain/ABNS)
Posting Komentar